Νευρα!

Εχω ανοιξει δεκαπεντε παραθυρα στο ιντερνετ και ψαχνω μανιωδως να επιμορφωθω επι του θεματος 'τι κανεις με ενα τριχρονο που χτυπιεται και φωναζει και κλωτσαει και δε συνεργαζεται' (tantrums, η πολυ περιεκτικη αγγλικη λεξη)

Ο περι ου ο λογος δεν ειναι ακριβως αυτο που λεμε συνεργασιμος. Περασε η φαση γουτσου γουτσου, εχουμε μπει στη μαχη

δε θελει να βαλει τα ρουχα του το πρωι, αν του πεις οτι πρεπει, χτυπιεται (σημειωστε οτι ΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ να παμε στο γραφειο το πρωι)
δε θελει να παει στο κρεβατι του το βραδυ, αν του πεις οτι πρεπει, φωναζει και κλαιει
τριβει ψωμι με τα χερια και σκορπαει ολο χαρα ολο το χαμο στο πατωμα
κλωτσαει τον αδερφο του στη μουρη για πλακα η καπως ξεφυγε ολοκληρο ποδι και βρεθηκε στο κεφαλι του αλλουνου, ε δε πολυπροσεχει κιολας
θελει παγωτο (γιατι περασαμε μπροστα απο εκει που το πουλανε και του γυαλισε), του λες οχι γιατι μολις εφαγε ενα γιαουρτι και μια σοκολατα και δυο μπισκοτα - χτυπιεται
πας να τον βαλεις στο αυτοκινητο να παμε σπιτι και μπλοκαρει με χερια και με ποδια στη πορτα κλωτσωντας προς ολες τις κατευθυνσεις, αν του ζητησεις να μπει μεσα, λεει οχι, αν επιμεινεις, χτυπιεται
θελει να παρει τα κοφτερα μαχαιρια απο τη κουζινα για να κοψει, του λες οτι ειναι επικινδυνο για τα παιδακια και να το κανει η μαμα, οχι το θελει, κλαιει και χτυπιεται

η λιστα ειναι ατελειωτη. Το 'κλαιει και χτυπιεται' συχνα σημαινει ουρλιαζει σαν αγριμι και ξεχναει οτι μπορει να μιλαει και να μας πει αυτο που θελει

Σχολια της βιβλιογραφιας
- ειναι απολυτα φυσιολογικο (δηλαδη το extreme πως ειναι?)
- σορρυ, αποτυχατε ως γονεας, το παιδι σας θα γινει ενας βιαιος εγκληματιας (εεε, λιγο υπερβολη??)
- δε πρεπει να υποκυπτεις οταν επιμενει και να κανεις αυτο που θελει, γιατι αυτο περναει το μηνυμα οτι 'αν κλαις και χτυπιεσαι και φωναζεις, τοτε θα γινει αυτο που θες'
οκ, και εγω δε θελω να υποκυψω αλλα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΚΟΛΟ

- να βρεις τροπο να του αποσπασεις τη προσοχη απο το θεμα που τον απασχολει
ναι αλλα δεν ειναι χαζο το παιδι, θελει το παγωτο λεμε

- να γυρισεις την αρνητικη διαθεση σε θετικη, κανοντας το παιδι να θελει να το κανει μονο του, και οχι να του το επιβαλλεις
αν αυτο δε συμπεριλαμβανει να τον ποτισεις και κατι για να συνεργαστει, δε νομιζω οτι ειναι ρεαλιστικο. εχει ηδη αποφασισει οτι θα κλαψει και θα χτυπηθει γιατι το θελει το θελει το θελει

- να τον αγνοησεις λιγο μεχρι να ηρεμησει
Αποκλειεται, ανεβαινουν τα ντεσιμπελ και ουρλιαζει σα να τον σφαζουν

- να εισαι πιο αυστηρος και ξεκαθαρος με τους κανονες
σχετικα αυστηροι ειμαστε και ξεκαθαροι ειμαστε, και τους ξερει τους κανονες, αλλα οι κανονες δεν ειναι για να τους υπερβαινουμε που λενε?

- να μη χρησιμοποιεις συνεχεια την απειλη αρνητικων συνεπειων, 'αμα κανεις αυτο τοτε δεν εχει εκεινο'
κατανοω γιατι δεν ειναι καλη ιδεα, αλλα ομολογω οτι ειναι ενα απο τα λιγα πραγματα που πιανουν

- να δειχνεις εμπαθεια και κατανοηση για τη κατασταση του, να νιωθει οτι σε εχει διπλα του και οχι απεναντι του
προσπαθω γενικα, αλλα μια κοινη θνητη εχει και αυτη κουραση και νευρα και καποια στιγμη κλαταρει και απλα θελει να δει λιγο συνεργασια απο την αλλη πλευρα, δεν εχει χρονο παντα για μεντιτεισον παρεα

- να επιβραβευεις καλη συμπεριφορα, οταν καταφερνει να ελεγξει τα νευρα του και να πειθαρχησει
ωραιο ειναι αυτο, αλλα δε με βοηθαει τη στιγμη που καιγομαι, αναφερεται στο μεθαυριο

Ενα τελευταιο που δε βρηκα στη βιβλιογραφια, αλλα το βρηκε ο μπαμπας, ειναι το γαργαλημα. Θα σε γαργαλησω. Δουλευει παντα προληπτικα. Απιστευτο, δοκιμαστε το

Reality check

Ειναι πολυ ευκολο οταν γραφω χαρωπα για τα κατορθωματα, τι κουκλια ειναι, τι φοβερες ατακες λενε, γουτσου γουτσου και τα λοιπα. Ειναι πολυ ευκολο οταν διαλαλω αποψεις και αφορισμους περι θηλασμου, φαγητου, παμπερς, διαπαιδαγωγησης, φροντιδας, γλωσσομαθειας κλπ κλπ οπως κανουμε ολοι μας με υφος παντογνωστη, τωρα που ειδαμε δυο φορες το εργο τα ξερουμε ολα τρομαρα μας. Ειναι(συνηθως) αστειο να λεω πως τη παλευουμε οι δυο γονεις τρεχοντας με τις δουλειες και τα παιδια. Δεν ειναι καθολου ευκολο να κανω ακτινογραφια του συναισθηματικου τους κοσμου, να καταλαβω να δω λιγο πιο περα, να εχω την πεποιθηση οτι ανταποκρινομαι.
Γιατι δεν ειναι μονο τα λοτζιστικς. Αυτα ειναι πολλα, ειναι ομως ευκολα και ορατα. Τσουλαει αυτοματα η ταινια με το καλημερα - ρουχα καθαρα, πρωινο γαλα, ετοιμασια για το νηπιαγωγειο/σταθμο, πισω στο σπιτι, παιχνιδια, μπανιο, φαι στο τραπεζι, υπνος, και ενδιαμεσα παιδιατρος και φαρμακα. Και φτου και απο την αρχη την αλλη μερα.

Και μετα? Τα αλλα, τα αορατα. Αισθανονται ασφαλεια, πιστευουν στον εαυτο τους? Εχουν απαντησεις στη περιεργεια τους? Εχουν ερεθισματα αρκετα και καλα που να τους σπρωχνουν λιγο πιο περα? Εχουν καλυψη για τους φοβους τους? Μαθαινουν τα ορια και τις δυναμεις τους? Πως να συνυπαρχουν με αλλους πολιτισμενα, πως να υπακουουν σε κανονες, πως να κανουν ονειρα και να τα κυνηγουν? Μαθαινουν την ανθρωπια, την αγαπη, το σεβασμο, τη συμπονοια? Μαθαινουν την αληθεια? Ειμαστε εκει οσο χρειαζονται?Ισορροπουν καλα? Πως αποκωδικοποιειται το κλαμα, η γκρινια, τα νευρα? Μου μου πειτε πειναει, διψαει, ειναι κουρασμενος, νυσταζει. ΟΚ, εννοω τα υπολοιπα.
Τι ειναι οι νορμαλ παιδικες ανησυχιες, και τι ειναι επιπλεον αναγκη?
Δεν εχει κανονες, δεν εχει benchmarks, εχει (πολλα) βιβλια που το καθενα λεει το μακρυ του και το κοντο του, και εχει και αυτο το περιβοητο, καθαγιασμενο 'ενστικτο', που καποιοι το βρηκαν και απο τοτε ειναι καραμελα για ευκολη λυση.

Θα υπερβαλλω τωρα, αλλα το trailer της ταινιας 'We need to talk about Kevin' σου φερνει τετοιο ΣΟΚ και υπαρξιακη ταραχη χωρις επιστροφη, και σου βαζει το ερωτημα 'Και που ξερω εγω οτι αυτα που κανω τα κανω σωστα????'
Το ενστικτο?? Θελω μια πιο σοβαρη απαντηση, για να μη φρικαρουμε ολοι

μπιζνες τριπ

Αγαπουλα μου αυριο θα παω στο αεροδρομιο και θα παρω το αεροπλανο και θα παω ενα ταξιδι με τη δουλιτσα μου.
Που θα πας μαμαααα?
Στη Μαλτα.
Χα, τι ονομα ειναι αυτο.
Ναι ειναι μια χωρα που τη λενε Μαλτα, ελα να σου δειξω στο χαρτη.
Και γιατι θα πας μαμααα?
Γιατι ειναι η δουλιτσα μου αγαπη μου, πρεπει να παω
Οχι να μη πας
Δε γινεται αγαπη μου πρεπει να παω. Θα κανω γρηγορα τη δουλιτσα μου και θα γυρισω τη Παρασκευη.
Θελω να ερθω μαζι σου στο αεροπλανο
Οχι καρδουλα μου δε γινεται. Μερικες φορες η μαμα και ο μπαμπας πρεπει να πανε ταξιδι για τη δουλεια τους. Αλλα θα σου φερω εκπληξουλα, οπως παντα
(η φατσα αλλαζει) τιιιι?
δε μπορω να σου πω, ειναι εκπληξουλα

ζοριζομαι
[...]

Την επομενη μερα στο σκαιπ απο το ξενοδοχειο
Τι κανεις αγαπη μου? Πως περνατε ?
Μαμαααα! Ωωωω να η μαμα! Θα ερθεις τωρα μαμα?
Μεθαυριο θα ερθω, οχι ακομα αγαπη μου
Οχι θελω να ερθεις σημερα...
Δε γινεται αγαπη μου, εχω ακομα δουλιτσα εδω
(κατσουφιαζει)
Δε μου αρεσει η δουλιτσα σου
Σου πηρα την εκπληξουλα που σου ελεγα!
(η φατσα αλλαζει)
τιιιι?

μη κλεισεις μαμα το σκαιπ
...

ζοριζομαι, ζοριζομαι πολυ.τ ματια μου γεμιζουν δακρυα.μη κλαψεις τωρα, οχι τωρα

This is not me

This is not me and I dont want to be like that.ever

I dont know how she does it - Trailer

SPEED

Ντριν. οχι ακομα. σηκω σηκω/ ρουχα για το μικρο, ρουχα για τον μεγαλο, οχι αυτη τη μπλουζα ειναι δροσερη θα κρυωνει, καμια αλλη να βρω/ πρεπει οπωσδηποτε να βαλω πλυντηριο το απογεμα/ εγω τι να βαλω σημερα/ μαμα θελω πιπι/ αγκαλιες καλημερα, χουζουρεμα/ μααααμαα/ δευτερες αγκαλιες και καλημερα/ ντυνομαστε/ ετοιμο το γαλα σου/ οοοχι θελω και κον φεικς/ οκ/ κοιτα τον μικρουλη μπορει και κραταει το μπιμπερο μονος του/ γρηγορα παπουτσια και μπουφαν και στο αυτοκινητο/ καλη σας μερα αγαπες μου/ φευγουν με το μπαμπα/ ρουχα, παπουτσια, τσαντα, φρουτα, κλειδια και παω γραφειο/ ποπο ποσα email πρεπει να απαντησω παλι/ meeting 9-11.00/ τσεκαρω νεα εμαιλ, τσαντισμενη συναδελφος λεει βλακειες/ χαρωπη συναδελφος θελει να γιορτασουμε γενεθλια/ οχ αυτο το ρεπορτ ειναι για αυριο ποτε θα το τελειωσω / πρεπει να απαντησω αν θα παω σε αυτο το συνεδριο/ γαμωτο ταξιδι, δε θελω να λειπω απο το σπιτι, μπορω να παω και να ερθω ιταλια αυθημερον?/ οοχ δεν εχει απευθειας πτηση ,πρεπει να περασω και ενα βραδυ εκει/ τι θελει κι αυτος τωρα/ κι αλλο εμαιλ, προθεσμια μεθαυριο/ να το κανουμε αυτο το προτζεκτ/ η να το αφησουμε/ σαντουιτς απο τον απεναντι, φαρμακειο, τηλεφωνο στη παιδιατρο, μπιπ μπιπ η μαμα μου, τι κανεις παιδι μου τι νεα/ meeting 1.30-3/ νεα εμαιλ,πολλα /να κανονισω ποτε θα συναντηθουμε με τους αλλους για να συντονιστουμε/κοιτα να δεις αυτο το αρθρο δε το ειχα δει πως μου ξεφυγε/ μπορεις να ερθεις ενα λεπτο εχουμε ενα προβλημα/ οκ /ποτε θα τελειωσω πρεπει να φυγω να παω να τους παρω, θα προλαβω δε θα προλαβω/ τυπωνω τα χαρτια να τα παρω σπιτι/ βαρεμενος συναδελφος ειναι κομπλεξικος/ τρεχω στο γκαραζ/ στο δρομο παιζει ωραια μουσικη/ βροχη τρελλη/ σταση πρωτη ο σταθμος/ πως περασε σημερα, εκλαιγε? οχι/ μια διαροια, κατα τα αλλα καλα/ αγκαλιτσες φιλακια, μπουφαν και στο αυτοκινητο/ σταση δευτερη το νηπιαγωγειο/ στην αυλη παιζουνε/ μαμαααααααα/ αγαπη μου πως περασες/ τσαντα μπουφαν και στο αυτοκινητο/ στο δρομο ακουμε το πετρο και το λυκο/ βγαλε τα παπουτσια σου/ παμε να φαμε φρουτα και γιαουρτι/ οχι θελω σοκολατα/ παλι? παλι/πλαστελινη/ νερομπογιες/ ιστοριες με το δρακο καρυδα/ ηρθε ο μπαμπας/ μαγειρευω/ κοιταω και εμαιλ στη κουζινα/ φαι/ πλυντηριο ρουχων/μπανιο τα παιδια/ πλυντηριο πιατων/ στεγνωτηριο τα ρουχα/ αγκαλιες και χουζουρι και οι τεσσερεις μαζι/ εμαιλ και πρεπει να αρχισω να γραφω αυτο το αρθρο επιτελους/ με παιρνει ο υπνος δουλευοντας/διπλα μου ο μπαμπας κοιμαται με το στομα ανοιχτο και το λαπτοπ αγκαλια, εμεινε και αυτουνου η δουλεια του στη μεση.

καληνυχτα

Life is good

Αλλο πραμα τουτος ο μικρουλης*

αλλη φατσα απο το μεγαλυτερο, μαλλια μπουκλακια, μαυρα αντι για καστανα, προσωπο ακομα πιο στρογγυλο, μαγουλα ακομα πιο μεγαλα. Ματια λοξα, Γιαπωνεζος. Και βλεφαρα λιγο βαρια, οταν τον βλεπουν ολοι με ρωτουν αν νυσταζει, οχι ετσι ειναι το ματια του, λεω. Φωνη μπασα. Γλυκας και τσαχπινης φοβερος, ολοι ναζια. Τσαμπουκας που παταει τις φωνες, πλακωνει και κατι σφαλιαρες οταν κατι δε του αρεσει. Τσαντιζεται και το κραταει, θελει λιγη ωρα να του περασει. Τολμηρος, δε φοβαται να κανει διαφορα και να φαει τα μουτρα του. Ανυπακουος. Τρυφερος, μας γεμιζει συνεχεια φιλια. Λεει 'κακα' οταν συμβει το γεγονος, ξερει ηδη τι ειναι αυτο (απιστευτο). Θα τον βαλουμε για εκπαιδευση απο νωρις. Βιαζεται να μεγαλωσει, και δε θελω

Κολλημενος με τη μαμα, χαλκομανια, αμα κανω εμφανιση στο δωματιο δεν υπαρχει κανεις αλλος γυρω, και παταει και ενα κλαμα για να μου ζητησει και τα ρεστα που ημουν εκτος δωματιου. Φωναζει ολη μερα επιτακτικα ΜΠΑΜΠΑ, και ΕΛΑ με θεσσαλονικη προφορα. Μιμειται τους ηχους και τις λεξεις μας, θελει να μιλησει και να τα πει ολα.

Ξεκαρδιζεται με τα κολπα του μικρακη, τον λατρευει, τον κοιταει σα θεο, τον γεμιζει φιλια, του γρατσουναει τη μυτη και του παιρνει τα παιχνιδια. Ο μικρακης τσαντιζεται αλλα το αγαπαει το μωρακι του πολυ.

Ειναι απιστευτο που εχουμε αυτο το δευτερο μικρο ανθρωπακι μας. Οταν τον κραταω αγκαλια, οταν ειμαστε ολοι μαζι στο πατωμα και γελαμε παρεα ειναι που λες, ναι η ζωη εχει νοημα και ειναι ωραια, ειναι πολυ ωραια τελικα

* μικρουλης στο μπλογκ ειναι ο νουμερο 2, ηλικιας 14 μηνων, μικρακης αντιθετα ειναι ο νουμερο ενα, 3,4 ετων

αποχωρισμος

Δε το περιμενα.

Πριν απο τρια χρονια, οταν πηγα για πρωτη φορα το μικρακη στο σταθμο, δε φανταζομουν ποτε οτι θα μου στοιχιζε ετσι οταν θα επρεπε να τελειωσει αυτη η εμπειρια. Ο σταθμος ηταν αναγκαιο κακο. Εχτες που ηρθε η μερα να τους χαιρετησουμε, ηταν η δυστυχια μου. Τρελλο κλαμα. Οχι ο μικρακης. Εγω.

Περασαν τρια χρονια. Εκανε ο μικρακης φιλους και μπηκαν στη ζωη μας, μαθαμε τα τραγουδια τους, τα βιβλια τους, φαγαμε μαζι χριστουγεννιατικα γλυκα, κολλησαμε τα κρυολογηματα τους και αυτοι τα δικα μας.
Οι τρεις κοπελες του σταθμου εγιναν η προεκταση της οικογενειας μας. Καθε μερα μοιραζομασταν το πιο σημαντικο μας μισο μαζι τους και αυτες τον φροντισαν σα δικο τους. Εκαναν καταπληκτικα πραγματα, εμαθαν στα παιδια τοσα και τοσα, απο το να ζωγραφιζουν με πινελο μεχρι να σεβονται τον αλλο και να περιμενουν στην ουρα οταν πρεπει, απο το να αγαπουν τα βιβλια, μεχρι το να ζητουν συγνωμη. Ναι προφανως ηρθαν δευτερες, γιατι πρωτα τους τα εμαθαν ολα αυτα η μαμα και ο μπαμπας.

Ομως χωρις αυτες η ζωη μας θα ηταν διαφορετικη. Μας εμαθαν να τολμουμε πραγματα που νομιζαμε οτι δε μπορει ακομα να τα κανει γιατι ειναι μωρο. Μας βοηθησαν να σπρωξουμε την ανεξαρτησια, τη κοινωνικοποιηση και την υπευθυνοτητα ενα βημα πιο περα. Μας βοηθησαν να μην αγχωνομαστε (κυριως εμενα). Του εδωσαν αγαπη πολλη και αγκαλιες την ωρα που λειπει η μαμα και ο μπαμπας, του μιλησαν με γνωση και εμπειρια, με δικαιοσυνη προς ολα τα παιδια και ωριμοτητα.

Δε το πιστευα εχτες οτι πρεπει να φυγουμε, και παει τελειωσε. Δε γινεται να τελειωσει, ειναι η καθημερινη μας ζωη.
Ο μικρουλης ηταν και αυτος στον ιδιο σταθμο, σε αλλη ταξη (και για λιγοτερο διαστημα), αλλα και εδω επεσε το κλαμα νουμερο δυο, καθως για λογους ανωτερας βιας θα πρεπει και αυτος να αλλαξει σταθμο. Τα εβαψα μαυρα.

Μπορουμε να μεινουμε για παντα μαζι?

βιβλιογραφια?

γιατι η μοτοσυκλετα ειναι ασπρη?
γιατι εχει δρομο εδω?
γιατι οδηγεις το αυτοκινητο?
γιατι παμε να παιξουμε?
γιατι τρωμε?
γιατι προχωρουν τα αυτοκινητα?
γιατι βηχω?
γιατι πεταει το αεροπλανο?
γιατι περασε αυτος ο κυριος διπλα μας?
γιατι βρεχει?
γιατι ειναι μερα?
...

Εχει κανεις βιβλιογραφια για τα ανωθι θεματα?

Εργατικα

Συνεχιζουμε στο οικοδομικο-εργατικο θεμα

Τον ρωταω

Εσυ τι δουλεια θελεις να κανεις οταν μεγαλωσεις?
Οταν μεγαλωσω θα πηγαινω στη δουλιτσα μου?
Ναι, σαν εμενα και το μπαμπα
Ε, θελω να κανω εργα
Τι εργα?
Δρομους, σπιτια
Και γεφυρες?
Και γεφυρες
Δηλαδη θα εισαι εργατης, η θα σχεδιαζεις τα σπιτια και τους δρομους?
Τι σημαινει σχεδιαζω?
Θα τα ζωγραφιζεις σε ενα χαρτι και θα λες πως θα γινουν
Οχι να ζωγραφιζω, θελω να κανω εργα

Εργατης θελει να γινει το παιδι, κι ας μεγαλοπιανομαστε εμεις με φιλοδοξιες. Φτυαρι και μυστρι θελει

μαστορες

Διαλογος μπαμπα - γιου στο αυτοκινητο

-Μπαμπα εμενα ποιος με εφαξε?
-Η μαμα και εγω, αγαπη μου
- Μα! Εισαστε μαστορες?

φτερνες

Λιμαρω και περιποιουμαι τις φτερνες μου στο μπανιο

- μαμα, τι κανεις εκει?

- περιποιουμαι τις φτερνες μου

- και μετα δε θα εχεις φτερνες?

- θα εχω, θα ειναι πιο μαλακες και πιο ωραιες

- εγω εχω φτερνες ?

- ναι αγαπη μου, ολοι εχουμε

- ναι αλλα εσυ μετα δε θα εχεις

στο αυτοκινητο το απογευμα

- μαμαααα, τωρα εσυ εχεις φτερνες?

Εχει κανεις καροτσι που δε χρειαζεται πλεον?

http://www.facebook.com/#!/photo.php?fbid=214942325189618&set=a.186934411323743.56179.184770871540097&type=1&theater


Ζητείται καροτσάκι για μωρό 18 μηνών:

Το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες κάνει έκκληση για δωρεά ενός καροτσιού (μεταχειρισμένου) για να το προσφέρει σε μια μανά από το Αφγανιστάν για το 18 μηνών μωράκι της.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο 210 3800990.

Ενας χρονος!

Το μωρακι μας μεγαλωσε και εκλεισε το πρωτο του χρονο τη προηγουμενη εβδομαδα !

Ενος ετους! Ποτε περασε ο καιρος. Το θυμαμαι νεογεννητο. Και τωρα μπουσουλαει σα κομαντο, καθεται, ξαπλωνει, κανει κολπα, πιανει απαγορευμενες πριζες, βαζει στο στομα νοστιμα παπουτσια, λεει μπα μπα, μα μα, κα κα, ντα ντα. Γελαει, κανει κουκου τσα με μια πετσετα. Κανει παλαμακια, κανει γεια σου γεια σου.

Ειναι περιεργος να τα δει και να τα μαθει ολα, κανει αποστολες εξερευνησης κατω απο τα επιπλα, κοιταει τον αδερφο του σαν pop idol.

Το θυμαμαι με λιγα ψαρα μαλλακια της κοιλιας, και τωρα εχει μπουκλες δαχτυλιδια σα το Μαικλ Τζακσον.

Το θυμαμαι να κλαιει και να θελει την αγκαλια της μαμας, και τωρα παλι θελει την αγκαλια της μαμας και απλωνει τα χερακια, και μου σκαει και ενα φιλι στο μαγουλο.

Θα ειναι για παντα το μικρο μας. Το γλυκο μας το μουτρακι. Ακομα και οταν εχει τριχες στα ποδια και βαρια φωνη

Ποστ που χρωσταω 2

Πως ειναι η ζωη με δυο παιδια (εν αντιθεσει με τη ζωη με ενα παιδι)

- διπλη χαρα

- διπλα χαμογελακια, φιλακια

- διπλα μαγουλακια και πατουσακια

- μισος χρονος

- διπλα παμπερς

- εξοικονομηση πορων (βλ ρουχα, παιχνιδια, καροτσια)

- διπλες αντοχες

- διπλες γκρινιες

- μισο αγχος (δε μασας, εισαι βετερανος)

- διπλα κρυολογηματα

- μιση ξεκουραση

- τετραπλη αισθηση οτι το νοημα της ζωης βρισκεται εδω και τι διαολο κανω στο γραφειο

Ποστ που χρωσταω 1

Με ρωτησε η Εβιτα προχτες, τι γινεται γραφεις καθολου, η το κλεισες το μαγαζι? Αχ Εβιτα, που να προλαβω της λεω, εχω κανει αιτηση στο Θεο να μου αυξησει τις ωρες απο 24 σε 36 την ημερα, αλλα δε εισακουστηκε το αιτημα μου.

Λοιπον θα γραψω τα χρωστουμενα ποστακια μου

Χρωστουμενο ποστ νουμερο 1 -

Η ερευνα κοινου (τρομαρα μου) σχετικα με το αν αφηνετε/ εχετε αφησει το μωρο σας με γιαγια η παππου για να πατε ταξιδι. Οι περισσοτεροι απαντησαν οχι ποτε. Ουτε και εγω παιδια, το ομολογω - ποτε δε το εκανα μεχρι τωρα. Πιο πολλοι ειναι παντως αυτοι που αφησαν το μωρο μια φορα και τους αρεσε μαζι με αυτους που το κανουν που και που, παρα αυτοι που το αφησαν μια φορα και δε τους αρεσε. Να συμπερανουμε οτι απαξ και το δοκιμασεις μπορει και να σου αρεσει εν τελει? Χμ.

Εγω παντως δεν εχω ακομα φτασει εκει. Ειμαστε απο αυτους που προτιμουν τη (τρελλη) ταλαιπωρια και μαζι, παρα λιγοτερη ταλαιπωρια και χωρια.

ταδε εφη

Ανθολογια προσφατων αποφθεγματων του μικρακη

- εισαι ωραια γυναικα μαμα (ενω με κοιταει εξεταστικα)

- εισαι φοβερο κοριτσι μαμα (ακομα καλυτερο απο το παραπανω, κατεβαινει ηλικιακα και ειναι πιο funky)

- o νεσκαφεας (μπερδεμα του 'εκσκαφεας' με τη 'νεσπρεσιερα')

- Ο Χριστουλης στην εκκλησια (Πασχα γαρ) - ναι αλλα η Χριστουλα που ειναι?

- στο αεροπλανο: ο πιλοτος και η πιλοτιά (αεροσυνοδος)

- οταν μεγαλωσω θα παρω ενα και δυο και τρια και τεσσερα και πεντε δεινοσαυρους και θα τους βαλω στο πορτ μπαγκαζ στο αυτοκινητο μου και ο μπαμπας θα ειναι παιδακι και η μαμα θα ειναι παιδακι και εγω θα ειμαι ο μπαμπας σας και ο [το μωρο] θα ειναι η μαμα σας, οκ?

Το Χαμογελο του Παιδιου κανει εκκληση

Το Χαμογελο του Παιδιου κανει πανελληνια εκκληση για ενισχυση

Το Χαμογελο ΠΡΕΠΕΙ να συνεχισει να υπαρχει!

Babysitter?

Εκανα την ερωτηση απο περιεργεια, αλλα και για να καταλαβω που βρισκομαι εγω και τι κανει η δικη μου γενια γονεων (και ναι, ειμαι τελικα στη πλειοψηφια).

Λοιπον, εκ των λιγων μα εκλεκτων απαντησεων που ελαβα στη μικρουλα survey, η πλειοψηφια (60%) δε φερνει babysitter στο σπιτι για να παει βολτα. Εν συνεχεια, ενα 20% εχει τη γιαγια ως εναλλακτικη. Babysitter φερνει ενας στους πεντε.

Θα ειχε ενδιαφερον να μαθει κανεις λιγο περισσοτερα για το προφιλ των γονεων, π.χ. περιοχη/χωρα, ηλικια, κοινωνικοοικονομικη κατασταση, αλλοι οικογενειακοι παραγοντες (π.χ. κατασταση υγειας και διαθεσιμοτητα παππουδων/γιαγιαδων, ενδοοικογενειακες σχεσεις κλπ) γιατι ειμαι σιγουρη οτι οι επιλογες εχουν να κανουν και με αυτο...

Επομενη ερωτηση - αφηνετε/ εχετε αφησει το μωρο σας για να πατε ταξιδι?

λογω πυρετου, αρρωστιας και αναγκης για συνεχεις αγκαλιες

θα επανελθουμε συντομα

Θελω να κανω μπανιο

Ποσο δυσκολο ειναι να κανεις ενα ντους?

Λες παω να κανω μπανιο, και πας.

Γρηγορο ντους πριν βγεις βολτα, ντους για να ανοιξει το ματι το πρωι πριν το καφε και τα ρουχα του γραφειου, μπανιο με μπουρμπουληθρες και αλατα στη μπανιερα για να χαλαρωσεις... Μαλακτικες κρεμες, τζιβες και scrub. Ο,τι και να κανεις, αυθορμητως αποφασιζεις και οδευεις προς το μπανιο. Δε θελει και στρατηγικο σχεδιασμο.

Απο τοτε που εχω δυο παιδια το ντους ειναι πολυτιμη και μαγικη ενασχοληση. Ειναι αδυνατον να πεις παω και να πας. Θα περασει ενα τριωρο μεχρι να βρεθει ο χρονος. Πρεπει να βρεθει και να τοποθετηθει στο προγραμμα το 15λεπτο αυτο σε σχεση με τα μπανια, φαγια, κακα, πιπι, παιχνιδια, κλαματα, γελια, κακα, πιπι, ρουχα, αγκαλιες, κακα, πιπι, και παραμυθια των παιδιων. Και οταν ερθει η ωρα θα με παρει ο υπνος πριν καταφερω καν να γδυθω.

Εχω κανει εμφανιση στο γραφειο με μαλλι λιπαρο να γυαλιζει σα ταψι, που παλιοτερα θα ντρεπομουν να βγω απο τη πορτα. Σε κατι τετοιες περιπτωσεις ελπιζω στην γονεικη αλληλεγγυη των συναδελφων, διοτι οι συναδελφοι χωρις παιδια θα νομιζουν οτι ειμαι απλα βρωμιαρα και αξεστη - εγω ειλικρινα πριν απο πεντε εξι χρονια δε θα σκεφτομουν οτι, αυτη που κυκλοφορει ετσι ειναι επειδη δεν προλαβαινει να κανει μπανιο η καψερη.

Και οποτε τελικα τα καταφερνω να φτασω και να πατησω μεσα στη μπανιερα, αναπνεω αερα ελευθεριας. Απολαμβανω καθε δευτερολεπτο της συντομης τελετουργιας. Κλεινω τα ματια και το χαιρομαι. Νερο. Ησυχια. Σα να πατας ενα αορατο κουμπι mute. Οι πιο ωραιες ιδεες μου ερχονται εκεινη την ωρα

Και τωρα ΤΡΕΧΩ στο μπανιο

O τηλεφωνητης της γιαγιας

Σας μιλάει ο αυτόματος τηλεφωνητής της γιαγιάς:

-Καλημέρα, αυτή τη στιγμή απουσιάζω, παρακαλώ αφήστε το μήνυμα μετά τον χαρακτηριστικό ήχο beeeeep

- Εάν είσαι ένα από τα παιδιά μου πίεσε 1 ή 2 (ανάλογα ποιο παιδί είσαι) και στη συνέχεια χρησιμοποίησε τις επόμενες επιλογές :
-εάν θέλεις να κρατήσω τα παιδιά πίεσε 2
-εάν θέλεις να σου πλύνω τα ρούχα και να σιδερώσω πίεσε το 3
-εάν θέλεις να κοιμηθούν τα παιδιά εδώ πίεσε 4
-εάν θέλεις να πάρω τα παιδιά από το σχολείο πίεσε 5
-εάν θέλεις φαγητό να στείλω στο σπίτι πίεσε 6
-εάν θέλεις να έρθεις να φας εδώ πίεσε 7
-εάν χρειάζεσαι λεφτά πίεσε 8

-Εάν θέλεις να με καλέσεις για φαγητο ή να με πας στο θέατρο απλά άρχισε να μιλάς

Να φυγει !

Καθομαστε στο καναπε και ο μικρακης παιζει με ενα αυτοκινητακι. Ο μπαμπας εχει στο χερι το βιντεο, ο μικρακης που γουσταρει να ποζαρει και να κανει κολπα στη καμερα το βλεπει με την ακρη του ματιου και ετοιμαζει εμπνευσμενη περφορμανς

- Ειμαι ο κακοος Μουμπαρακ

- Ποιος εισαι αγαπη μου?
(?? καλα, ειπαμε εμεις ποιος ειναι ο Μουμπαρακ και δε το θυμαμαι?)

- Ο Μουμπαραααακ μπουααααα (χειρονομια κακος λυκος)

- Α, εισαι ο Μουμπαρακ

- Να φυγει !

- Να φυγει ε? Και που να παει ?

- Στο Μακντοναλντ

(ελεος δε μπορω, θα κατουρηθω απο τα γελια)

Ο Ρουνι Ρουνι και οι ιστοριες αναποδα

Ο μικρακης και τα τρια γουρουνακια ηταν ερωτας κεραυνοβολος. Επαθε τη πλακα του, για ενα τριμηνο ηθελε να του διαβαζουμε την ιστορια καθε βραδυ πριν κοιμηθει, με τα ιδια λογια, την ιδια εμφαση, τις ιδιες χειρονομιες. Εκανε το διαλογο λυκου και γουρουνιων μερα και νυχτα. Τη ζησαμε την ιστορια σε ολες τις μορφες, βιβλιο, κουκλοθεατρο (αυτοσχεδιες κουκλες της μαμας), θεατρο - παιχνιδι ρολων (ειμαι ο κακοοοος ο λυκοοοος ααααα εσυ εισαι το γουρουνι) και λοιπα και λοιπα.

Μεχρι που λαβαμε και λαμπρο δωρο το βιβλιο του Τριβιζα Τα τρια μικρα λυκακια

Στη πρωτη αναγνωση ο μικρακης επαθε μια συγχυση, εμεινε σιωπηλος και παρακολουθουσε την ιστορια. Μετα ενθουσιαστηκε. Ηθελε να του το διαβασουμε αλλες 45 φορες. Πλεον συμβαινει το ιδιο και με αυτη την ιστορια, τη ξερει απεξω κι ανακατωτα και απαγγελει αποσπασματα της μερα και νυχτα. Δε ξερω αν του περασε καποιο μηνυμα που ενδεχομενως ο συγγραφεας ηθελε (?) να περασει, για τα στεγανα και δεδομενα που ανατρεπονται, για το ποιος ειναι καλος και κακος. Δε ξερω, μπορει να τα βλεπουμε εμεις αυτα απο υπερβολικο αναλυτικο ζηλο. Παντως δε μπερδευεται. Ο λυκος ηταν και ειναι κακος. Το ιδιο και ο Ρουνι Ρουνι το υπουλο κακο γουρουνι (αν και τελικα γινεται καλος).

Ενδιαφερον βιβλιο, παρτε το. Ο Τριβιζας ειναι μεγας μαστορας

Oh Tannenbaum!

Στο μεθεορτιο κλιμα των Χριστουγεννων, ο μικρακης τραγουδα ακομα τα Χριστουγεννιατικα γιατι πολυ του αρεσαν.

Το Ωχ ελατο! (προσοχη, οχι Ω ελατο) ειναι στη κορυφη των charts του σπιτιου το τελευταιο μηνα, σε ανιλλικα (ελληνικα), γαικα (γαλλικα) και γεμανικα.
Τη πρωτη φορα που του το τραγουδησα στα γερμανικα εντυπωσιαστηκε. Μαλιστα με ρωτησε με απορια, μαμα τι ειναι το φαλεν, εχει το τραγουδι μεσα μια φαλαινα?? (στη στροφη που ο ποιητης λεει Oh Tannenbaum, du hast mir sehr gefallen)

Υστερα απο αυτο αποφασισε να κανει μια νεα πολυγλωσση βερσιον του τραγουδιου που εχει ως εξης

Ωχ ΕΛΑΤΟ
Ωχ ΕΛΑΤΟ
μ' αεσεις μ'αεεεεεσεις
φερνει δωα (δωρα) στα ΚΛΑΔΙΑ
ΦΑ - ΛΕΝ

και παραλλαγη του

Ω ΤΑΝΕΜΠΑΝ
Ω ΤΑΝΕΜΠΑΝ
μ'αεσεις μ'αεεεεεεσεις
φερνει δωα (δωρα) στα ΚΛΑΔΙΑ
ΦΑ-ΛΕΝ

(τα κεφαλαια αντιστοιχουν στα ντεσιμπελ)

Πανσεληνος

Μπαμπας και γιος θαυμαζουν την πανσεληνο. Καθονται αγκαλια, κλεινουν τα φωτα του δωματιου, τραβανε τις κουρτινες και αφηνουν το φως του φεγγαριου να λουσει το χωρο. Ρομαντζαδα

Μμμ κοιτα την πανσεληνο!

Μπαμπα που ειναι το σελινο?

The Real Parenting Revolution

Κοιτα να δεις κατι πραγματα

Το Netmums παρουσιαζει ενα αρθρο με τιτλο the Real Parenting Revolution, και ισχυριζεται οτι οι γονεις προσπαθουμε λεει να δειξουμε εναν υπερανθρωπο εαυτο, οτι ταχα τα καταφερνουμε ολα και ειμαστε on top of things , κι οταν δε τα καταφερνουμε λεμε και ψεματακια προκειμενου να δωσουμε μια τετοια εικονα. Διοτι υπαρχει λεει γενικοτερη κοινωνικη πιεση να δειχνεις οτι τα καταφερνεις σε ολα. Και καλει τους απανταχου γονεις να κανουν την επανασταση τους και να δηλωσουν ελευθερα οτι κλαταρουν και ειναι κουρελι.

Μαλλον ειμαι επαναστατικος τυπος εν αγνοια μου, διοτι χωρις κανεναν ενδοιασμο δηλωνω καθημερινως οτι
κλαταρω
δεν τα καταφερνω ολα
με πιανουν κλαματα
με πιανουν νευρα
ξεχναω πραγματα
κανω λαθη
δεν ειμαι απολυτα συνεπης
δεν ειμαι απολυτα επιμελης
αφηνω μια κουζινα σε μαυρο χαλι
στη δουλεια κανω πολλα πραγματα βιαστικα και οχι επισταμμενα
δε κανω μπανιο τα παιδια ΚΑΘΕ μερα

και ας με στειλετε στο πυρ το εξωτερον, εγω ψεματα δε λεω, ετσι με εμαθε η μαμα μου

Μαλλον δεν αναφερεται στην Ελλαδα το αρθρο, γιατι στη χωρα που η γκρινια κυλαει στο αιμα των ανθρωπων μαζι με τα αιμοπεταλια, ΟΛΟΙ αφηγουνται με παθος ποσο κομματια ειναι και ποσο τρεχουν και δε φτανουν και δε τα καταφερνουν και μακαριζουν τη περιοδο που δεν ειχαν παιδια

Πρωινος αποχαιρετισμος

Μια βδομαδα πριν τα Χριστουγεννα γυρισα στο γραφειο δουλευοντας μιση μερα.
Η διαφορα με τη προηγουμενη επιστροφη ειναι εντυπωσιακη. Πριν δυο χρονια, γυρισα με χαρα απο την αδεια μητροτητας στη δουλεια μετα απο 5 μηνες. Μαλιστα κατα βαθος ανυπομονουσα να γυρισω, γιατι οσο και αν απολαμβανα τις μερες μου με το μικρακη στο σπιτι, ειχα που και που κατι σαχλες κρισεις ταυτοτητας, 'τι κανω στο σπιτι σα νοικοκυρα΄λες και η επαγγελματικη ταυτοτητα ηταν αυτη που με οριζε σαν ανθρωπο. Επιασα δουλεια και μου αρεσε, και δε το μετανιωσα. Με εκπληξη ανακαλυψα ομως οτι δε με συγκινει καθολου η δουλεια μου πλεον. Κι ας ειναι καλη δουλεια. Αλλα και καμια αλλη δουλεια δε θα με συγκινουσε.

Τωρα που ηρθε η σειρα να αποχωριστω το δευτερο μωρο, δεν ειχα καμια ορεξη να γυρισω στο γραφειο. Απο την αλλη δε θα ηθελα να μεινω και σπιτι γενικοτερα, θα με χαλαγε να μην ειχα δουλεια. Σχιζοφρενεια. Ουτε σπιτι θελω, ουτε γραφειο θελω.

Και ηρθε πλεον σημερα η μεγαλη μερα που το μωρακι πηγε στο σταθμο. Το εντυσα, το φιλησα σταυρωτα, και παει. Πολλοι γονεις ζουν αργοτερα αυτο τον αποχαιρετισμο, οταν παει πρωτη φορα νηπιαγωγειο η σχολειο. Φανταζομαι οτι ειναι τα ιδια συναισθηματα. Θελεις να το κρατησεις πανω σου σφιχτα να μη σου φυγει. Απο την αλλη ξερω οτι ειναι καλα εκει που θα ειναι, δεν εχω αμφιβολια. Χαιρομαι που θα παει. Βλεπω το μικρακη ποσο ομορφα περναει και μου αρεσει. Δε θα ηθελα να μεινει σπιτι. Δευτερη σχιζοφρενεια.

Ωχ αμαν, ολο διλημματα ειναι το να εισαι γονιος. Απο την αλλη, ειναι το πιο ομορφο πραγμα στο κοσμο. Ουτε επαγγελματικη ταυτοτητα ουτε τιποτα, αυτα ειναι τριχες κατσαρες. Για να περναει η ωρα. Η ζωη ειναι αλλου

Απολογισμος

Απολογισμος ενος φορτωμενου 2010

1. Γεννηθηκε το μωρακι
2. Λυθηκε η γλωσσα του μικρακη και λεει λεει λεει λεει λεει
3. Το μωρακι μπηκε νοσοκομειο - και ευτυχως ολα καλα
4. Ο μικρακης εμαθε να προσαρμοζεται στην παρουσια του αδελφου του, να τον αγαπα και να τον νοιαζεται
5. Το μωρακι αρχισε να τρωει λαχανικα και φρουτα
6. Εμαθα να οδηγω
7. Αγορασα αυτοκινητο
8. Βρηκα αλλη δουλεια
9. Ανακαλυψαμε την εννοια της κουρασης