Το Πενταρακι

Και ξαφνικα εγινες πεντε χρονων

Οχι τοσο ξαφνικα βεβαια, εσενα καθε μερα σου φαινεται μια ατελειωτη περιπετεια που ξημερωνει και βραδιαζει με ενα εκατομμυριο καινουρια πραγματα. Αλλα εμενα μου φανηκε οτι αυτα τα πεντε χρονια περασαν σαν αερας.

Χαιρομαι και κλαιω μαζι, που το μικροτερο μεγαλωσε και δεν ειναι μωρο. Κι εισαι ενας μικρος καταπληκτικος ανθρωπος, ολο εξυπναδα, αποφασιστικοτητα και καλη θεληση. Μερικες φορες δειχνεις τοσο ωριμος, σα να τα σκεφτεσαι και τα ζυγιζεις ολα. Και δικαιος, παντα θα σκεφτεις τους αλλους. Κακη κουβεντα δε θα πεις για κανεναν. Εχεις θαρρος και δε μασας, βουτας στα βαθια και μου αρεσεις. Η ηρεμη δυναμη θα εισαι οταν μεγαλωσεις, ετσι σε βλεπω. Σε θαυμαζω απο τωρα.

Εδω και πεντε χρονια με εκανες εσυ μαμα των δυο. Τη μερα που γεννηθηκες μου εδειξες πως γινεται να εχεις και να αγαπας δυο παιδια το ιδιο, μια καρδια για δυο καρδιες.

Σας κοιταω και δε πιστευω οτι ειστε τα παιδια μου, εγω νιωθω οτι τρεχω και ιδρωνω ξειδρωνω καθε μερα ελπιζοντας τουλαχιστον να μη κανω τιποτα λαθος, και εσεις εδω και τωρα μου δειχνετε οτι οχι μονο ολα πανε καλα, αλλα οτι ειναι σουπερ, και οτι καθε μερα ειναι η μερα που αξιζει να ζεις.

Χρονια σου πολλα καρδια μου

Το Εφτα

Το μικρο μας σημερα γινεται εφτα. 

Εκει ειναι που με πιανουν τα ζουμια και κλαιω, οταν λεω το μικρο μας, και το μικρο μας εχει υψος 1.30 και φοραει παπουτσι 34 νουμερο. Και μιλαει για το δευτερο παγκοσμιο πολεμο και για το διαστημα, ξερει απεξω ολα τα στιγμιοτυπα του Μουντιαλ και σε ποιο λεπτο εβαλε γκολ ποιος, ξερει να πριονιζει ξυλα, γραφει, διαβαζει και χανεται μεσα στα βιβλια. Το μικρο μας που ξερει πολυ καλα ποια θα παντρευτει και εχουν κανει και σχεδια. Που ειναι ακομα μικρακι ομως, το βραδυ θελει τα αρκουδακια του, και στις ταινιες κλαιει οταν καποιος φοβαται. 

Προσπαθω να τον φανταστω πιο μεγαλο, 17, 27, και δε μπορω, το μυαλο μου παει μονο πισω, δεν παει μπρος. 

Δε ξερω πως και που θα εισαι, μικρο μου, οταν θα εισαι μεγαλος. Να εισαι παντα ετσι, αστερακι λαμπρο και χαμογελαστο οπως τωρα. Και καλος, πανω απο ολα, καλος με τους ανθρωπους και ειλικρινης με τον εαυτο σου. Αυτο να το κουβαλας παντα φυλαχτο, κλειδωμενο στο μυαλο σου. 

Θα εισαι παντα το μικρο μας. 

τα πειρατικα

Αφου του ενος ηταν μεσα στο καστρο, του αλλου επρεπε να ειναι ανταξια, δε περιμενε τιποτα λιγοτερο. Θελω πειρατικο καραβι, αναφωνησε, και εννοουσε real size οχι για πλειμομπιλ, αλλα για την αφεντια του και τα φιλαρακια του να μπουνε μεσα να το κανουνε ρημαδιο.

Οποτε βρηκα οτι χαρτοκουτες ειχα, πηρα μπογιες και πινελα και εφτιαξα ενα καραβι με σκοπο να το στησουμε στο κηπο. Βλεποντας φωτογραφιες τωρα λεω, καλα ρε πουλακι μου τι καθεσαι και βασανιζεις τον εαυτο σου και εσυ, αφου προτεινεις τετοια πραγματα αντε τρεχα να τα κανεις μετα, αλλα μαλλον το τραβαει ο οργανισμος μου. Ολα γκραντε σχεδια κανω και μετα τρεχω και δε φτανω. Τεσπα, στο θεμα μας.

Το καραβι κατασκευαστηκε, εβαφα τα βραδια στην αποθηκη, αλλα ελα που εβρεχε τη Μεγαλη Μερα, και οι επιλογες ηταν δυο. Η ακυρο το καραβι (=κλαμα) η το καραβι μεσα στο σαλονι. Μπηκε στο σαλονι. Μερικα παιδια ηρθαν ντυμενα (πειρατες ντε, τι αλλο) και εγινε ο χαμος. Η τουρτα ηταν πειρατικη, τα πιατα και ποτηρια πειρατικα, τα σακουλια με καραμελες πειρατικα, υπερπαραγωγη. Το καραβι κρατησε μεχρι το τελος του παρτυ, και τα δυο καμαρια μου εκαναν καμπινγκ εκεινο το βραδυ και κοιμηθηκαν στο σαλονι, στρωματσαδα μεσα στο χαρτονενιο σαπιοκαραβο. Αμα χωρουσα θα ειχα κοιμηθει κι εγω εκει

Γενεθλια μεσα στο καστρο

Πριν μια εβδομαδα ο μικρακης εγινε 6 χρονων. Το οποιο  ειναι απιστευτο. Το πρωτο απιστευτο ειναι οτι αυτος που ηταν μωρακι ειναι τωρα ενα παιδι εξι χρονων που λεει εξυπναδες, ξερει και μερικες λεξεις slang και θα παει πρωτη δημοτικου το Σεπτεμβριο. Και μαζευει αυτοκολλητα World Cup. Το δευτερο απιστευτο ειναι τι σημαινει αυτο για μενα, κι εκει ειναι που με επιασε ενα μουδιασμα καθως ενα παιδι τοσο μεγαλο ισοδυναμει με εμενα που ειμαι μεγαλη και που πλησιαζω τα σαραντα σε λιγα χρονια (πλακα μου κανεις) και ωρεβουαρ το νιατο (ρε τι μας λες). Καιρος να αρχισω παλι το τρεξιμο στο δασος να στρωσει το μπουτι.

Ακολουθησε παρτυ-υπερπαραγωγη με θεματικη μεσαιωνικη καστρο-ιπποτες-μαχες (αντε και πριγκηπισσες), που το δουλευαμε δυο εβδομαδες με πυρετωδη χειρωνακτικη εργασια τις τελικες 48 ωρες. Το αποτελεσμα ηταν εξαισιο, ενα παρτυ που πολυ θα ηθελα να εκανα και για μενα σημερα και θα ντυμονουν χαλαρα και ανετα ο,τι θες απο αυτα, και θα επαιζα και εγω μεσα στο καστρο (ειπαμε, νιατο). Ακολουθει και δευτερο παρτυ -προτζεκτ οσονουπω με αλλη θεματικη για το μικρουλη που θα γινει τεσσαρων, οποτε με βλεπω να φτιαχνω στο τελος προσπεκτους και να πουλαω τις κατασκευες μας. Εχουμε και λεμε λοιπον, δυο αγορια τεσσαρων και εξι χρονων στο ανθος της αγριας παιδικης ηλικιας (= ξυλο) , υπερ-τρυφερα και ενθουσιωδη, με ολα στον υπερθετικο βαθμο.

Σημειωσεις απο το παρτυ μεσα στο καστρο
- Τα αγορια δεν ηθελαν απλα να παιξουν στο καστρο, ηθελαν να γκρεμισουν το καστρο να το πετσοκοψουν κομματακια, να σπασουν τα σπαθια στο κεφαλι ο ενας του αλλου, και να παιξουν ολοι μαζι συγχρονως μονομαχια
- Τα κοριτσια (γυναικοπαιδα) αλλο πραμα - λεει η μαμα αγοριων - καθοντουσαν ησυχα ησυχα και παιζανε με πλειμομπιλ, στηνανε παραμυθια και ιστοριες, αντε στο τσακιρ κεφι να χορευανε γυρω γυρω και να κανανε αγκαλιες και κανα δυο τσιριδες. Ζηλευω τις μαναδες τους
-  Ευτυχως τη βγαλαμε καθαρη με μια ζημια μικρη σε μια πορτα (αληθινη, του μπανιου) και κανενα τραυματια.
- Τα παιδια δε τρωνε γλυκο, κανουνε ενα ααααααααααααα αλλα κανεις δε τρωει τιποτα και σου μενει αμανατι
- Η διαρκεια προσοχης τους σε ενα παιχνιδι εξαντλειται στο δεκαλεπτο. Αν δεν εχεις προβλεψει μια λιστα με δεκα απασχολησεις για το παρτυ, την εβαψες. Σε κοιτανε δεκαπεντε μικρα κεφαλια με απορια και υφος, ΛΟΙΠΟΝ? Good luck, my friend
- Χαιρομαι που ο γιος μου εχει πολλους φιλους αλλα δεκαπεντε αγριμια ετων 6, ζωη να εχουν, μεσα στο σπιτι σε βροχερη μερα ειναι αθλος
- Η τελικη του φραση 'Μαμα δεν ηταν οπως το περιμενα, ηταν πολυ πιο ωραια απο οτι περιμενα φτανει για να περασει  ολη η χρονια, μεχρι το 7

Χρονια μας πολλα

Ετων Ντυο

Ειμαι ντυο. Ντυο, ντυο!!Το ξερω πολυ καλα γιατι πριν λιγες μερες η μαμα και ο μπαμπας μου αρχισαν να με ρωτανε συνεχεια, ποοοοσο εισαι αγαπη μουυυυ? Και εγω να λεω ντυο, και αυτοι να γελανε και να κανουν παλαμακια και μπραβο, και φτου και απο την αρχη. Οποτε προφανως προκειται για κατι σπουδαιο.

Δεν ηξερα στην αρχη τι τους επιασε, αλλα μετα καταλαβα. Ηταν αυτο που λεμε χαπα μπεμπε του γιου και ζαγιες ανιβερσερ, αυτο που σου φερνουν μια τουρτα με κερακια και τα φυσας και τα φυσας και ολοι χειροκροτανε και εχει και μπαλονια. Και φωτογραφιες. Εγω εσβησα κερακια τρεις φορες, μια στο σπιτι στις 26, μια στο σταθμο, και μια στο σπιτι τη Κυριακη στο παρτυ μου, που ηρθαν τα φιλαρακια μου να παιξουμε και μου εφεραν ολοι δωρα και μου εκαναν αγκαλιες και φιλια οι μαμαδες και μπαμπαδες τους και ημουν βασιλιας. Τι ωραια που ηταν. Ο αδερφος μου ελεγε οτι ειναι τεσσαρων, γιατι ειναι πιο μεγαλος και δυνατος και κανει κολπα σπουδαια και λεει διαφορα περιπλοκα που θελω και εγω να τα πω, ειναι θεος ο αδερφος μου. Ετσι θα γινω. Τους το δειχνω ολους, η μαμα λεει οτι ειμαι κωμωδιουλα, και ο μπαμπας λεει οτι ειμαι ενας μικρος παπαγαλος και με κοιτανε και σταζουνε μελι. Εγω ξερω οτι ειμαι Ντυο και δε με κραταει τιποτα πλεον. The world is not enough

Χρονια Πολλα !

Εγινες κιολας δυο!!

Πριν δυο χρονια και κατι μηνες δεν υπηρχες καν. Απιστευτο μου φαινεται. Για μας ειναι σαν να υπηρχες παντα.
Μου αρεσει οπως γελας, οπως μισοκλεινεις τα ματακια κοροιδευτικα, οπως τρεχεις πανω κατω και φωναζεις στο σαλονι, οπως τραγουδας δυνατα.
Μ'αρεσει οπως τριβεις τα ματια σου οταν νυσταζεις, οπως λες οτι θες αγκαλια παρακαλεστικα, οπως λες μαμακα και μπαμπακα.
Μ'αρεσει οπως μεγαλωνεις και γινεσαι ανθρωπακι με συναισθηματα, με κεφια και με νευρα, με γελια και με κλαματα, με προτιμησεις.
Μ'αρεσει οπως ανακαλυπτεις τα πραγματα και τους ανθρωπους γυρω σου.
Μ'αρεσει αυτη η απιστευτη, αφοπλιστικη αθωοτητα στα ματια σου, που απαιτει την αληθεια και μονο την αληθεια.
Μου αρεσει που ακους και καταλαβαινεις τα παντα, ακομα και αυτα που οι μεγαλοι φανταζονται οτι δε καταλαβαινεις.
Μου αρεσει οπως βαζεις τις λεξεις διπλα διπλα, τις σκεφτεσαι και φτιαχνεις φρασεις.

Μου αρεσεις ακριβως οπως εισαι, και δε θα μπορουσα να φανταστω πιο τελειο παιδακι

Σ'αγαπαμε πολυ μικρακη μου. Χρονια σου πολλα !!