Showing posts with label holidays. Show all posts
Showing posts with label holidays. Show all posts

Thursday, May 21, 2015

Φετος θα τελειωσω ενα βιβλιο στη παραλια




Εχετε δει κατι Γαλλιδες η κατι Σουηδεζες μαμαδες στη παραλια το καλοκαιρι που καθονται λιαζονται αραχτες (κορμαρα, Ι dont know how she does it) και διαβαζουν ενω πιο περα παιζουν ησυχα τρια παιδια νηπιακης, προσχολικης και σχολικης ηλικιας? Συμπληρωστε την εικονα με τον χασμπαντ να κανει σερφ, η να διαβαζει επισης αραχτος, κατακοκκινος σαν αστακος. Ηρεμια, τζιτζικια γυρω. Τους βλεπεις και χαλαρωνεις.

Το μαγικο στην εικονα αυτη ειναι οτι η μαμα αυτη δεν ακουγεται, κιχ δε βγαζει. Και τα παιδια παιζουν τριγυρω, τραλαριλαρο , νταξει μπορει να πατησουν και καμια τσιριδουλα γιατι ειναι παιδια, αλλα κανεις δεν ενοχλειται, μπαινοβγαινουν στο νερο, σπλατς στα κυματα, παιρνουν τη μασκα, αφηνουν το στρωμα, φτιαχνουν καστρα στην αμμο, παιζουν μπαλες, κυνηγιουνται, με τις ωωωωρες.

Και η μαμα αυτη δεν ακουγεται, τιποτα ομως. Ουτε Γιωργαααακηηηηηηηηηηηη μη πας στα βαθιααααααααα, Νικολαααααακηηηη να τελειωσεις το φρουτο σου, Μαριααααααα καπελο βαλε, καιει ο ηηηηηλιος... Τιποτα. Και καπελο φορανε, και στα βαθια δεν πανε, και τελειωνουν το φρουτο τους. Και αυτη τελειωνει το βιβλιο της (αμην και ποτε Παναια μου).

Καποια στιγμη τους λεει με ενα χαμηλοφωνο συνθημα 'ελατε να βαλουμε αντηλιακο', με ενα αλλο χαμηλοφωνο νευμα 'ηρθε η ωρα να φυγουμε να παμε στο ρεστοραν' και αυτα ανταπαντουν στον ιδιο τονο. I dont know how she does it. Ειλικρινα. Που κανουν τετοια μαθηματα να παω σε βραδυνο εντατικο τμημα απο τωρα, να ετοιμαστω για το καλοκαιρι. Φανταζομαι θα κανουν και εισπνοες και διαλογισμο μαζι. Το γιν και το γιαν, και αστον τον Γιαννη στον ηλιο.

Λοιπον, βαζω την προκληση αυτη στον εαυτο μου να προσπαθησω να τηρησω τα εξης. Ο απωτερος στοχος ειναι να τελειωσω ενα βιβλιο, μη σου πω και δυο. Θα ειναι θριαμβος ανευ προηγουμενου. Θα με ευγνωμονουν και οι διπλανες ξαπλωστρες που θα τους χαρισουμε τετοια ησυχια, θα μας παρακαλουν να ερχομαστε καθε μερα.

1. Θα βρω ενα συνθημα για το αντιηλιακο, τυπου με αυτο το σφυριγμα ερχεστε και βαζουμε αντιηλιακο
2. Καθως και μια χειρονομια που να δειχνει 'μη πας πιο βαθια' και μια αλλη 'ελα εξω'. Θα δωσουμε στις χειρονομιες πειρατικα/ ναυτικα ονοματα.
3. Οποιος παταει φωνες, οι αλλοι θα τον καταβρεχουν
4. Θα βρισκω θεση στη παραλια επιλεγμενη στρατηγικα κοντα σε οικογενεια με αλλα παιδια (ησυχη οικογενεια, εννοειται, που διαβαζει) και τα χερια μου λυθηκαν. Αφηνω τον ενθουσιασμο των παιδιων με νεους φιλους να δουλευει για μενα.
5. Θα κουβαλαω πιο πολλα φρουτα, νερα, χυμους. Διοτι αν δεν εχεις, γκρινιαζουν διψαααααωωω
6. Ο,τι φαγανε φαγανε δεν παιζει το 'φαε κι αλλο'
7. Θα αφησω το ρολοι στο δωματιο. Τι ωρα τρως μεσημεριανο, βραδυνο, πρωινο εχει μικρη σημασια
8. Θα κουβαλαμε λιγα πραγματα, αμα θελει κανεις ενα παιχνιδι ας το κουβαλησει
9. Η ζωη της παραλιας οφειλει να ειναι μποεμ, οποτε καλα ειναι να μην κανουμε προγραμμα
10. Δε θα γκρινιαξω για τιποτα σε κανεναν

Ωραια, τωρα μενει να διαλεξω βιβλια

Tuesday, February 19, 2013

Διακοπες στο σπιτι

Τη προηγουμενη εβδομαδα ειχαμε διακοπες στο σχολειο, τις διακοπες του Φεβρουαριου. Ηταν πολυ ωραια γιατι ξυπναγαμε το πρωι ο,τι ωρα θελαμε και το προγραμμα μας ηταν ανω κατω και το δωματιο μας ακομα πιο ανω κατω. Η μαμαμας εμεινε στο σπιτι μαζι μας και παιζαμε και καναμε πολλα πραγματα και δουλευε μαζι.
Τη πρωτη μερα το πρωι παιξαμε παιχνιδια, και πλαστελινη και ζωγραφισαμε με τα πινελα και η μαμα ειχε διπλα της το κομπιουτερ και ελεγε 'κοιτα το ρολογακι, η μαμα θα δουλεψει απο εδω μεχρι εδω και μετα θα παιξουμε'. Οποτε θελαμε τη ρωταγαμε κατι, πηγαιναμε στην αγκαλια της και σταρφαλωναμε πανω της, μετα ελεγε προσεχε θα μου πεσει το λαπτοπ και μετα ξαναφευγαμε. Το μεσημερι πηγαμε στο εμπορικο κεντρο και παιξαμε και φαγαμε μαζι, μονο που το φαι στο εστιατοριο ηταν χαλασμενο και η μαμα ζητησε αλλο. Ακου χαλασμενο, μα ψυγειο δεν εχουνε? Και μετα στο σπιτι φτιαξαμε στολες, η μαμαμας εγινε πασχαλιτσα, ο αδερφος μου σουπερμαν και εγω μπαντμαν με μια μαυρη νυχτεριδα στο προσωπο που ηταν σουπερ, εντελως μαυρη.
Την επομενη μερα παιξαμε παλι σπιτι, και μετα πηγαμε σε φιλους το μεσημερι αλλα στο τελος ο Χ. μου ειπε οτι δεν ειμαι φιλος του και εγω του ειπα οτι δεν ειναι φιλος μου και θυμωσαμε, και μετα οι μαμαδες ειπαν οτι αυτο δεν ειναι ομορφο και να πουμε συγγνωμη.
Τη τριτη μερα η μαμαμας ειχε να παει σε ενα μερος να μιλησει, συνεδριο νομιζω το λενε, και ντυθηκε ομορφα και μειναμε με το μπαμπαμας και πηγαμε στο μουσειο που εχει στολες ΑΛΗΘΙΝΩΝ Ινδιανων και κατι Τοτεμ τεραστια, και μετα το απογευμα πηγαμε στη φιλη μου τη Μ. και τρεχαμε και τσιριζαμε στο σαλονι ολοι μαζι.
Μετα οι γονεις μας εκαναν κι αυτοι διακοπες δυο μερες και ξυπναγαμε ολοι αργααα και τρωγαμε πρωινο αργααα, και πηγαμε βολτες. Πηγαμε να δουμε τους δεινοσαυρους στο μουσειο και πηραμε και δωρα απο το μαγαζι, και την αλλη μερα στο παιδικο μουσειο που εχουμε παει πολλες φορες και θελουμε να παμε παλι και παλι και παλι. Πηγαμε σε μια κλειστη παιδικη χαρα και καναμε μποιγκ μποιγκ μεχρι που ιδρωσαμε, πηγαμε και στο Ατομιουμ, που ειναι πολυ περιεργο πραγμα. Περασαμε απο μαγαζια για να παρουμε παπουτσια στον αδερφο μου και η μαμαμας πηρε και ρουχα για μας, μια πολυ αστεια μπλουζα για τον καθενα μας. Πηγαμε στη δανειστικη βιβλιοθηκη, διαβασαμε βιβλια και ειδαμε τηλεοραση και μετα οι διακοπες τελειωσαν.

Χτες γυρισα στο σχολειο. Η δασκαλα μας ρωτησε πως περασαμε τις διακοπες, και εγω ειπα οτι η μαμα μου πηρε μια μπλουζα. Α, και οτι αυτη δουλευε και εγω επαιζα.
Το απογεμα το ειπα στη μαμα και νομιζω οτι της φανηκε λιγο περιεργο

Monday, September 10, 2012

για αγριες ωρες


Τις αγριες ωρες του μεσημεριου, τα καλοκαιρια, τις ωρες που τα τζιτζικια πλανταζουν στο τραγουδι, ο ηλιος λιωνει την ασφαλτο και το μυαλο σου ναρκωνεται και το μονο που θες ειναι μιαν αιωρα, δωστε μου μια αιωρα να κοιμηθω... αυτη την ωρα υπαρχει στην οικογενεια μας ενας που δε νυσταζει ποτε και δε κοιμαται ποτε (γιατι, γιατι, γιατι?). Αυτος ο καποιος ειναι ο μικρακης, ο οποιος χοροπηδαει ολο ενεργεια και ζωτικοτητα, με τρομερη ορεξη για δραση λες και μολις ξυπνησε φρεσκος φρεσκος και ταρακουναει οποιον σερνομενο ενηλικα βρισκεται στο δωματιο για να κανουν ΚΑΤΙ (ιδανικα θα ηθελε να σκαρφαλωσουμε σε δεντρα, να κρεμαστουμε αναποδα απο το ταβανι, να μεταμορφωθει το δωματιο σε καστρο και να γινουμε πολεμιστες, να γινουμε σουπερ ηρωες και να πεταμε στο σαλονι με φτερα και τετοια απλα πραγματα). Αλλα επειδη εγω δεν εχω πιει μαγικο φιλτρο και τα μαγια του καφε δεν επαρκουν κανουμε παιχνιδια πιο ταπεινα και απλα οπως τα κατωθι

Αλφαβητο με βοτσαλα 
(βαφω βοτσαλα + μαθαινω γραμματα δυο σε ενα, 
μετα φτιαχνω και λεξεις με τα βοτσαλα) 

photo by peekaboo


                                                                 Σπιτι απο χαρτονι
                (το χαρτονι ειναι ενα κουτι απο σωσιβιο γυρισμενο το μεσα εξω, βαψιμο με νερομπογιες)
photo by peekaboo

Tuesday, August 28, 2012

Η επιστροφη

Η προηγουμενη Δευτερα ηταν η πιο δυσκολη Δευτερα και πρωτη μερα επιστροφης απο διακοπες που υπαρχει.

Ενα πραγμα ειναι που περασαμε απο τον ωραιο καιρο, τη θαλασσα τυρκουαζ με τον ηλιο τον ηλιατορα και τη σαγιοναρα, στη μουνταδα, το μακρυμανικο πανωφορι και ομπρελα στη τσαντα, θα βρεξει-δε θα βρεξει, τι θα γινει πια με αυτο το συννεφο. 
Ενα πραγμα ειναι η ανωμαλη προσγειωση απο το 'δε-κανω-τιποτα-δε-σκεφτομαι-τιποτα-η ζωη μου ειναι η θαλασσα-φαι-υπνος-παιδια' στο 'γραφειο-σπιτι-σουπερ μαρκετ-λογαριασμοι και εξηντα πεντε δουλειες' καθημερινα. Σωριαστηκαμε στο πατωμα απο τη κουραση, το μυαλο μας δε μπορουσε να δουλεψει, καναμε πανω απο μια εβδομαδα να συνελθουμε. Ψαχναμε μανιασμενα να φυγουμε εκδρομη το πρωτο σαβατοκυριακο, να ξεφυγουμε απο το κακο που μας βρηκε που λεγεται επιστροφη, να σπρωξουμε λιγο ακομα το καλοκαιρι. Ο καιρος δε μας εκανε τη χαρη. Οποτε κατσε σπιτι, βαλε πλυντηριΑ, και κανε αναδιοργανωση της ντουλαπας, με τη χειμερινη κολλεξιον πλεον (ελεος).

Και ενα τριτο, το πιο δυσκολο, ειναι να αποχωριστεις τα μικρα το πρωινο της Δευτερας και να τα πας στο δικο τους προγραμμα, διοτι η μαμα και ο μπαμπας πρεπει να γυρισουν στο γραφειο. Ο καθεις μας πηρε απο ενα, εγω πηρα τον μικρο και τον πηγα σε ενα stage που θα εκανε καθε μερα για δυο εβδομαδες, ο μπαμπας πηρε το μικρακι και το πηγε στο σταθμο. Δραμα. Ο μικρος πατησε τα κλαματα, γαντζωθηκε πανω μου με χερια και ποδια σα μαιμου και δε κουναγε. Εκατσα αρκετη ωρα, περιμενα, τα ειπαμε, γνωρισαμε τις δασκαλες και τα αλλα παιδια, μετα μου ειπε 'τωρα φυγε μαμα' και σωπασε αλλα δε κρατηθηκε. Τον εβλεπες οτι παλευε να κανει τον δυνατο. Μεγαλυτερο κλαμα. Ξαναεκατσα. 'Δε θελω να φυγεις, θελω να κατσεις μαζι μου'. Εκατσα κι αλλο, τα ειπαμε ξανα. Αγκαλια ολη την ωρα. 'Μαμα, γεια σου τωρα', με χαιρετησε με φατσα που μονο γεια σου δεν ελεγε. Σιγα σιγα εν τελει αναχωρησα για το γραφειο, καρδια φιογκος και ενα καρο ενοχες με κεφαλαια γραμματα. Πηγα να τον παρω το απογευμα, με περιμενε με το ιδιο θλιμμενο υφος που τον αφησα. Κι αλλες ενοχες. Ο αλλος αποχωρισμος εκτυλιχθηκε παρομοια. Το μικρακι γαντζωθηκε στο μπαμπα και εκλαιγε γοερα. 'Μπαμπα δε θελω δε θελω' ελεγε, 'Μαζι, μαζι'. Ειχε κρυψει το κεφαλι του στον ωμο του μπαμπα για να μη βλεπει τον εξω κοσμο, να κρατησει το μπαμπα εκει.
Οταν πηγα να τον παρω το απογευμα μαζι με τον αδερφο του, το χαμογελο του εφτανε πισω απο τα αυτια. Τσακιστηκε να ερθει τρεχοντας στη πορτα και μας κοιταζε και τους δυο εκστασιασμενος και ανακουφισμενος.

Τωρα που περασαν οι μερες οι πρωινες αναχωρησεις ειναι ευκολες και τα μικρα κελαηδανε για το τι ωραια που περνανε. Αλλα οι ενοχες, ενοχες. Οτι πρεπει για να σου τσακισουν το ηθικο. Οποτε ονειρευομαστε ενα κοσμο οπου δεν εχουμε αναγκη να δουλευουμε και ειμαστε με τα παιδια μας ολη μερα και παιζουμε μαζι στη θαλασσα. Και τρωμε και παγωτο.Με αυτη την ελπιδα ζουμε

Friday, July 13, 2012

The Acropolis

Λεμε ιστορια για ενα τουριστα που ερχεται στην Ελλαδα.

- ... Και που λες, μετα το νησι, πηρε το πλοιο και γυρισε στην Αθηνα. Και ειπε, παω να δω την Ακροπολη. Θυμασαι τι ειναι η Ακροπολη? 
- Ναι ειναι το σπιτι των ελεφαντων 
- Γιατι των ελεφαντων? 
- Μα γιατι παλια παλια παλιαααα οι ανθρωποι ανεβαιναν επανω στους ελεφαντες, και η Ακροπολη ηταν το σπιτι τους. 
- Δεν ηταν σπιτι αγαπη μου, ηταν ναος, για τους ανθρωπους
- Οχι ηταν σπιτι των ελεφαντων
- Και εμπαιναν μεσα και οι ανθρωποι? 
- Οχι, μονο οι ελεφαντες εμπαιναν μεσα
- Εισαι σιγουρος? Εγω νομιζω οτι εμπαιναν μεσα οι ανθρωποι
- Οχι σου λεω, ηταν για ελεφαντες, αλλα παλια παλια παλιαααα

Το γεγονος οτι η μαμα τυχαινει να εχει πτυχιο Ιστοριας-Αρχαιολογιας αποδεικνυεται εντελως αχρηστο, και παρακαλω να αποσιωπηθει, προς αποφυγην διασυρμου. 
Λες να ειναι Ινδουιστης? 

Thursday, February 18, 2010

Mind the Gap

Πριν απο λιγες μερες πηγαμε εκδρομη στο Λονδινο και τα περιχωρα. Πολυ ωραια και νοσταλγικα, βολτες, φιλοι, αναδρομη γευστικη αβερτα fish and chips, cornish pastries και cookies, και του μικρουλη του αρεσαν πολυ ολα αυτα τα καινουρια καλουδια.

Το Λονδινο αποδειχτηκε αρκετα ευκολο με μωρο δεδομενων των εξης προυποθεσεων
- πιο πολυ πηγαμε βολτες με τα ποδια+καροτσι, και κρατησαμε το μεσα-εξω στο μετρο στο ελαχιστο: στους περισσοτερους σταθμους κυλιομενες η ασανσερ δεν υπαρχουν, και το μετρο του Λονδινου ειναι απο τα πιο κουραστικα
- το ξενοδοχειο ηταν κοντα στο μετρο, στο σταθμο του τρενου κλπ, ωστε να μπορεις να κανεις πολλα με τα ποδια
- το ξενοδοχειο ηταν σε μια περιοχη συμπαθητικη που ειχε γυρω μαγαζια, απο sainsbury's και cafe nero, μεχρι διαφορα αλλα, ωστε αμα θες προμηθειες να μη χρειαζεται ολοκληρη αποστολη. Παραλληλα, ΔΕΝ ηταν πανω στον ασφυκτικο χαμο της Leicester Square
- Ανακαλυψαμε το εξης πολυ ωραιο μερος για μικρα παιδια, μεσα στο κεντρο του Λονδινου, με παιδικη χαρα, ζωακια κλπ, τελειο http://www.coramsfields.org/

Θελουμε κι αλλο. Δε φτανει ποτε μια βολτα στο Λονδινο

Saturday, July 11, 2009

Διακοπες...


Μολις γυρισαμε απο μια πρωτη δοση διακοπων, για μια εβδομαδα στις Κυκλαδες.
Ηταν υπεροχα. Το νησι, το ξενοδοχειο, η παραλια, το φαγητο, ολα. Κυριως η αισθηση οτι κλεινεις το διακοπτη και κατεβαζεις τα ρολα, ουτε υπολογιστης, ουτε email, κινητο σε ελαχιστη χρηση, κανενα θεμα στο μυαλο σου, και ερωτηματικα του τυπου, να παω στη θαλασσα τωρα η μετα? Να διαβασω το βιβλιο μου η να βουτηξω? Μμμμμ ωραιο πραγμα.

Ημερα πρωτη, διακοπες. Μαμα, μπαμπας, μικρουλης στη θαλασσα.
Ημερα δευτερη, διακοπες. Μαμα, μπαμπας, μικρουλης στη θαλασσα.
Ημερα τριτη, ο μικρουλης ανεβασε πυρετο.
Και ακολουθησε ολο το πακετο - βηχας, μυτη, πυρετος, βρογχιτιδα, βολτα στο γιατρο, βολτα στο φαρμακειο, αντιβιωση + ενα καρο αλλα φαρμακα (πολλα φαρμακα δε δινουν στην Ελλαδα οι γιατροι, η μου φαινεται?) Με βαρδιες στον υπνο η μαμα και ο μπαμπας, οι βουτιες εναλλαξ.
Να γυρισουμε πισω, η να κατσουμε στο νησι? Τι νοημα εχει να κατσουμε υπο αυτες τις συνθηκες?
Τελικα ειπαμε να κατσουμε, αφου δεν ηταν κατι σοβαρο. Το νησι δεν το γυρισαμε. Μαθαμε απ'εξω και ανακατωτα το δωματιο μας, τη παραλια μπροστα, το εστιατοριο του ξενοδοχειου, και τη Χωρα, με εμφαση στο φαρμακειο και την παιδιατρο, οπου μπορω να περιγραψω με λεπτομερεια τη διακοσμηση του ιατρειου της.
Αλλα παρολα αυτα περασαμε υπεροχα. Γιατι ο μικρουλης αν και αρρωστος ηταν εξαιρετικα καλοκεφος και παιζαμε συνεχεια στο σπιτι, γιατι η γιατρος που τον παρακολουθησε στο νησι ηταν εξαιρετικη, γιατι χαλαρωσαμε εντελως, γιατι διαβασαμε τα βιβλια μας. Και γιατι εστω αυτη η μια ωρα στη παραλια την ημερα ηταν ολα τα λεφτα.

Friday, June 12, 2009

Παρε με μαζι σου!

Ειμαστε γονεις της σχολης 'παντου μαζι με το μωρο μας' - μαζι στη βολτα, μαζι στα μαγαζια, μαζι στα ψωνια, μαζι στο καφε, μαζι στα τραπεζια σε σπιτι φιλων, μαζι στις διακοπες.
Τοσο γιατι πιστευουμε οτι ειναι καλυτερο για το μωρο, οσο και γιατι περναμε πιο ωραια εμεις.

Καθε φορα που εχουμε ταξιδι, ολο και καποιος γνωστος ρωταει αν θα το παρουμε μαζι μας, και καθε φορα εκπλησσομαι. Μου ειναι αδιανοητο οτι θα μπορουσαμε να το αφησουμε και να παμε χωριστα διακοπες. Καταρχην, σορρυ αλλα πλεον ειμαστε τρια ατομα στην οικογενεια. Αυτος δηλαδη γιατι να μην ερθει, σε πηγαδι κατουρησε?Δευτερον, ειναι ακομα μικρουλι, γιατι να του στερησουμε τη μαμα και το μπαμπα χωρις σοβαρο λογο? Τριτον, θα δει τοσα καινουρια πραματα, τοσα νεα ερεθισματα! Τεταρτον, θα περασουμε τοσο ωραια παρεα, θα ριξουμε γελιο, θα κανουμε παιχνιδια, θα δοκιμασουμε νεες γευσεις, χιλια δυο πραματα. Πεμπτον, γιατι δεν ειναι τοσο δυσκολο να πας διακοπες με μωρο.
Και θα επιμεινω σε αυτο, γιατι νομιζω οτι υπαρχει η εντυπωση οτι ειναι μεγααααααλος μπελας να πας διακοπες με μωρο. Ε λοιπον, δεν ειναι, αρκει να κανεις πεντε-δεκα βασικα πραματα:

1. Κλεισε ξενοδοχειο πανω στη θαλασσα, κατα προτιμηση με οργανωμενη παραλια - αν ειναι να παρεις το αυτοκινητο, η να περπατησεις ενα τεταρτο μες στον ηλιο, ξεχνα το.
2. Κλεισε οπου θες διακοπες - μη πας στην Αναφη (που θα βρεις γιατρο?) αλλα μη πας και μονο στη στερια, η μονο στα μεγαλα νησια, Κρητη, Ροδο κλπ, η μονο σε μεγαλα ξενοδοχειακα συκγροτηματα. Στο κατω κατω, αμα στραβωσουν τα πραματα, φευγεις. To θεμα ειναι να μπορεις να φυγεις ευκολα
3. Ταξιδι με το αεροπλανο ειναι πανευκολο, ισως πιο ευκολο και απο το πλοιο, γιατι διαρκει λιγο και γιατι εχεις το καροτσι μαζι σου μεχρι το gate.
4. Αν θηλαζει ακομα, το ζητημα του φαγητου ειναι λυμενο. Αλλιως παρε ετοιμες βρεφικες τροφες - δεν εγινε και τιποτα δα, αν δε φαει το σπιτικο φαι της μαμας για λιγες μερες!
5. Εαν γινεται, καλυτερα ξενοδοχειο παρα ενοικιαζομενο δωματιο, γιατι αν εχεις κουζινακι μπορει να πεσεις στη παγιδα να μαγειρεψεις, και αμα το κανεις αυτο σιγα μη ξεκουραστεις. Το μονο που χρειαζεσαι ειναι ενα ψυγειακι, και ισως οχι παντα
6. Παρε λιγα πραγματα μαζι σου - 3-4 μπιμπερο, 2 αλλαξιες σεντονακια, λιγα ρουχαλακια τα οποια θα πλυνεις στο χερι
7. Αγορασε πανες, κρεμες, τροφες επιτοπου οταν φτασεις - ΠΑΝΤΟΥ εχει γιατι ΠΑΝΤΟΥ εχει μωρα. Μπορει να μην εχει τη μαρκα που προτιμας, αλλα δεν τρεχει και τιποτα. Παρε μαζι μονο οτι χρειαζεσαι για το δρομο + 1 μερα (στη περιπτωση που δε ψωνισεις αμεσως)
8. Παρε λιγα ρουχα για σενα
7. Παρε ενα βασικο φαρμακειο μαζι (τα γνωστα, + αντιβιωση, κορτιζονη, κρεμα για τσιμπηματα, ενεση, φυσιολογικο ορο)
9. Αν καθεται ακομα στο ρηλαξ, βαλε το και αυτο στο πορτ παγκαζ - θα σου λυσει τα χερια
10. Παρε λιγα παιχνιδια, ουτε που θα τα κοιταξει - θα ενδιαφερεται για ο,τι νεο υπαρχει γυρω του (π.χ. ενα ολοκαινουριο αδειο μπουκαλι Fanta)
11. Προφανως, δε θα βγαινεις για ποτακι, και θα επιστρεφεις σπιτι μετα το βραδινο φαγητο. Μπορεις να αραξεις στη βεραντα με ενα κρασι, να τελειωσεις το βιβλιο που διαβαζεις, να παιξεις ταβλι μεχρι τις δυο το πρωι, και τελος παντων παλι μια χαρα θα περασεις
12. Αμα πας διακοπες με φιλους που εχουν και αυτοι μωρο, μπορει να γινει διπλη η πλακα - και μπορειτε να κανετε και εναλλαξ babysitting

Saturday, September 27, 2008

Γυρισαμε

...και τρεεεεχουμε!

Ενας μηνα διακοπες, εκ των οποιων δυο εβδομαδες non-stop γυρω γυρω ολοι με τους συγγενεις και φιλους και στη μεση το μωρο... ουφ! Λιγο θαλασσα, λιγο ταβερνα και λιιιιιιγο χαλαρωση, αλλα παλι καλα να λεμε. Και με το που επιστρεψαμε αρχισαμε βρεφονηπιακο σταθμο, συν οτι η μαμα επιστρεφω στο γραφειο την επομενη εβδομαδα. Στη πριζα κατευθειαν. Θα γραψω αναλυτικα για το κεφαλαιο βρεφονηπιακος σταθμος παρα πολυ συντομα...

Καλο φθινοπωρο :-)

Wednesday, August 20, 2008