για αγριες ωρες

Τις αγριες ωρες του μεσημεριου, τα καλοκαιρια, τις ωρες που τα τζιτζικια πλανταζουν στο τραγουδι, ο ηλιος λιωνει την ασφαλτο και το μυαλο σου ναρκωνεται και το μονο που θες ειναι μιαν αιωρα, δωστε μου μια αιωρα να κοιμηθω... αυτη την ωρα υπαρχει στην οικογενεια μας ενας που δε νυσταζει ποτε και δε κοιμαται ποτε (γιατι, γιατι, γιατι?). Αυτος ο καποιος ειναι ο μικρακης, ο οποιος χοροπηδαει ολο ενεργεια και ζωτικοτητα, με τρομερη ορεξη για δραση λες και μολις ξυπνησε φρεσκος φρεσκος και ταρακουναει οποιον σερνομενο ενηλικα βρισκεται στο δωματιο για να κανουν ΚΑΤΙ (ιδανικα θα ηθελε να σκαρφαλωσουμε σε δεντρα, να κρεμαστουμε αναποδα απο το ταβανι, να μεταμορφωθει το δωματιο σε καστρο και να γινουμε πολεμιστες, να γινουμε σουπερ ηρωες και να πεταμε στο σαλονι με φτερα και τετοια απλα πραγματα). Αλλα επειδη εγω δεν εχω πιει μαγικο φιλτρο και τα μαγια του καφε δεν επαρκουν κανουμε παιχνιδια πιο ταπεινα και απλα οπως τα κατωθι

Αλφαβητο με βοτσαλα 

(βαφω βοτσαλα + μαθαινω γραμματα δυο σε ενα, 

μετα φτιαχνω και λεξεις με τα βοτσαλα) 

photo by peekaboo

                                                                 Σπιτι απο χαρτονι
                (το χαρτονι ειναι ενα κουτι απο σωσιβιο γυρισμενο το μεσα εξω, βαψιμο με νερομπογιες)

photo by peekaboo