Monday, August 10, 2009

Η επελαση των βαρβαρων

Τα μωρα τραβανε τους ανθρωπους σα τους μαγνητες. Ειναι απο τα μυστηρια της φυσης.
Με το που θα βγεις απο το σπιτι, πεφτουν διαφοροι ασχετοι επανω στο μωρο σα τις μυγες, να το πιασουν, να του τσιμπησουν το μαγουλο με τα βρωμοχερα τους, να το γαργαλησουν, να του πουν γουτσου γουτσου τι γλυκουλι που εισαι. Το συνδρομο αυτο το εχουν ιδαιτερως κυριες μεγαλυτερης ηλικιας και το θεωρουν απολυτα φυσικο.

Τις προαλλες στο παρκο ηρθε μια με φουρια στο καροτσι, ειπε 'ααα ωραιο μωρο, εχεις πιπιλα ε?' και του αρπαξε τη πιπιλα απο το στομα. Ο μικρακης τη κοιταζε με απορια 'τι κανεις, τρελλαθηκες?' Πηραμε πισω τη πιπιλα και εφυγε. Δεν καταλαβαμε ποτε ποιο το νοημα αυτης της χαριτωμενης προσπαθειας.
Μιαν αλλη φορα ειμασταν σε ενα γαμο και καθομασταν στο τραπεζι με το μωρο αγκαλια - ηταν ακομα 3,4 μηνων και θηλαζε. Βλεπω μια κυρα, αφρατη, στολισμενη σα λατερνα, το μαλλι θαμνος, δεκα κιλα αρωμα και βραχιολια ντρουν ντρουν, να σηκωνεται απο το διπλανο τραπεζι, και να ερχεται με αποφασιστικοτητα προς το μερος μας με τα χερια προτεταμενα λεγοντας: 'ααααααααιιιιιιιιι τι ωραιο μωρακι, βρε τι γλυκουλι που εισαι εσυυυυυυυυυυυ'. Παυση. Γυριζει σε εμενα.' Δως μου το τωρα'. Αντι να πω 'τι λες καλε, σε ξερω?' ειπα με ενα φινετσατο χαμογελο κατιτις ευγενικο, και ως απαντηση η κυρια με ρωτησε 'Τι εφαγε?' (Ασχετο) . Κρεας με πατατες, της λεω, γεια σας.

Εκτος απο το πιασιμο, οι αγνωστοι θα δωσουν σε εσενα το γονιο επι τοπου ενα συνολο απο 'συμβουλες'. Η θεματολογια ποικιλει, ας πουμε μπορει να ειναι για
  • ΚΛΑΜΑ : τι εχει το μωρο και κλαιει, τι του εκανες, γιατι δεν εισαι καλος γονιος και δε το σταματας (γιατι ετσι εξηγειται), το ανιψακι μου εκλαιγε και αυτο τις προαλλες, και ειδικα το βραδυ... (πληροφοριες για το ανιψακι)
  • ΦΑΓΗΤΟ : δωσε του να φαει (επιμονα), πειναει, δωσε του κι αλλο, μα γιατι δε τρωει το φαι του?, τι εφαγε?, αυτο το φαι δεν ειναι καλο για το εντερακι του, να του δινεις το εξης ματζουνι (περιγραφη αηδιας), το εγγονακι μου δε τρωει το μπροκολο, αλλα του αρεσει το ... (πληροφοριες για το εγγονακι)
  • ΚΑΙΡΟΣ : εχει σκασει το μωρο απο τη ζεστη, γδυσε το - εχει ξεπαγιασει το μωρο, ντυσε το, που το πας καλε με τετοια ζεστη/ τετοιο κρυο (αντιστοιχα με το πως ειναι ντυμενη η ιδια η αγνωστη κυρια, η αντιστοιχως με το πως της φανηκαν τα συννεφα στον ουρανο)
  • ΚΑΚΑ : μηπως εχει κανει κακακια? μηπως συγκαηκε? (σε ασχετη στιγμη), 'το βαφτιστηρι μου συγκαιοταν συνεχεια και η μανα του...' (πληροφοριες για το βαφτιστηρι ΚΑΙ τη μανα του)
  • ΠΙΠΙΛΑ/ ΔΑΧΤΥΛΟ : αμα συνηθισει τη πιπιλα/ να τρωει το δαχτυλο του, μετα αντε να του το κοψεις, θα του πεταξει τα δοντια εξω
  • ΑΓΚΑΛΙΕΣ/ ΦΙΛΙΑ : θα το κακομαθεις, μετα θα θελει ολο αγκαλια (θεωρια με μεγαλη απηχηση σε ατομα ανω των εξηντα),
  • ΗΛΙΚΙΑ : ποσο ειναι? Απαραιτητη συνδεση με εγγονακι/ βαφτιστηρακι/ ανιψακι/ παιδακι της γειτονισας, ποσο χρονων ειναι εκεινο, και ποσο διαφορετικο ειναι
  • ΦΥΛΟ: 'αγορακι ειναι ?' (για κοριτσακι), 'κοριτσακι ειναι?' (για αγορακι), και το καλυτερο παρακαλω - 'Τι ειναι?' Απαραιτητη συνδεση με εγγονακι/ βαφτιστηρακι/ ανιψακι και πληροφοριες περι αυτου
  • ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ : θεωριες για την αναπτυξη των παιδιων, πως να του συμπεριφερεσαι, πως μεγαλωνουν τα παιδια, ποτε μιλανε, ποτε περπατανε, τι τρωνε, τι τους αρεσει (κανονες γενικοι και απαραβατοι για ολα τα παιδια, καθοτι ειναι ιδια ολα)

Αν δε σου αρεσει η ιδεα του πιασιματος και των 'συμβουλων', παρτο αποφαση γιατι ετσι θα ειναι. Αν ακομα δεν εχεις γεννησει, ετοιμασου ψυχολογικα διοτι με το που θα ξεμυτισεις με το νεογεννητο θα τα φας στα μουτρα.

Monday, August 3, 2009

Keep walking...

Στις 29 Ιουλιου το απογευμα, ο μικρουλης στεκοταν ορθιος στο σαλονι, στηριγμενος στο καναπε. Αγναντεψε γυρω το δωματιο, κοιταξε τις σανιδες στο πατωμα, κοιταξε το τραπεζι πιο περα και αναμετρησε με το μυαλο του την αποσταση. Δεν φαινεται δυσκολο, σκεφτηκε.
Αφησε τα χερια απο το καναπε και αρχισε να περπαταει αργα αργα, προσεκτικα, στο κενο. Βηματακι βηματακι, τα χερια μπροστα σαν υπνοβατης, το βλεμμα ευθεια στο παραθυρο. Ηταν συγκεντρωμενος, το στομα ενα τεραστιο χαμογελο, τα ματακια ελαμπαν με το κατορθωμα. Περπατησε αργα, σταθερα, με βηματα βαρια, εκανε το μισο δωματιο και μετα παφ, εσκασε κατω σα σακι. Το χαμογελο κολλημενο πανω στο μουτρακι, περιμενε επιβεβαιωση.
Μπραβο, αγκαλιτσες, φιλακια, και μετα ξανα και ξανα και ξανα.
Και αυτη ηταν μονο η αρχη!