Monday, January 24, 2011

Ο Ρουνι Ρουνι και οι ιστοριες αναποδα



Ο μικρακης και τα τρια γουρουνακια ηταν ερωτας κεραυνοβολος. Επαθε τη πλακα του, για ενα τριμηνο ηθελε να του διαβαζουμε την ιστορια καθε βραδυ πριν κοιμηθει, με τα ιδια λογια, την ιδια εμφαση, τις ιδιες χειρονομιες. Εκανε το διαλογο λυκου και γουρουνιων μερα και νυχτα. Τη ζησαμε την ιστορια σε ολες τις μορφες, βιβλιο, κουκλοθεατρο (αυτοσχεδιες κουκλες της μαμας), θεατρο - παιχνιδι ρολων (ειμαι ο κακοοοος ο λυκοοοος ααααα εσυ εισαι το γουρουνι) και λοιπα και λοιπα.
Μεχρι που λαβαμε και λαμπρο δωρο το βιβλιο του Τριβιζα Τα τρια μικρα λυκακια
Στη πρωτη αναγνωση ο μικρακης επαθε μια συγχυση, εμεινε σιωπηλος και παρακολουθουσε την ιστορια. Μετα ενθουσιαστηκε. Ηθελε να του το διαβασουμε αλλες 45 φορες. Πλεον συμβαινει το ιδιο και με αυτη την ιστορια, τη ξερει απεξω κι ανακατωτα και απαγγελει αποσπασματα της μερα και νυχτα. Δε ξερω αν του περασε καποιο μηνυμα που ενδεχομενως ο συγγραφεας ηθελε (?) να περασει, για τα στεγανα και δεδομενα που ανατρεπονται, για το ποιος ειναι καλος και κακος. Δε ξερω, μπορει να τα βλεπουμε εμεις αυτα απο υπερβολικο αναλυτικο ζηλο. Παντως δε μπερδευεται. Ο λυκος ηταν και ειναι κακος. Το ιδιο και ο Ρουνι Ρουνι το υπουλο κακο γουρουνι (αν και τελικα γινεται καλος).
Ενδιαφερον βιβλιο, παρτε το. Ο Τριβιζας ειναι μεγας μαστορας

Friday, January 21, 2011

Oh Tannenbaum!

Στο μεθεορτιο κλιμα των Χριστουγεννων, ο μικρακης τραγουδα ακομα τα Χριστουγεννιατικα γιατι πολυ του αρεσαν.

Το Ωχ ελατο! (προσοχη, οχι Ω ελατο) ειναι στη κορυφη των charts του σπιτιου το τελευταιο μηνα, σε ανιλλικα (ελληνικα), γαικα (γαλλικα) και γεμανικα.
Τη πρωτη φορα που του το τραγουδησα στα γερμανικα εντυπωσιαστηκε. Μαλιστα με ρωτησε με απορια, μαμα τι ειναι το φαλεν, εχει το τραγουδι μεσα μια φαλαινα?? (στη στροφη που ο ποιητης λεει Oh Tannenbaum, du hast mir sehr gefallen)

Υστερα απο αυτο αποφασισε να κανει μια νεα πολυγλωσση βερσιον του τραγουδιου που εχει ως εξης

Ωχ ΕΛΑΤΟ
Ωχ ΕΛΑΤΟ
μ' αεσεις μ'αεεεεεσεις
φερνει δωα (δωρα) στα ΚΛΑΔΙΑ
ΦΑ - ΛΕΝ

και παραλλαγη του

Ω ΤΑΝΕΜΠΑΝ
Ω ΤΑΝΕΜΠΑΝ
μ'αεσεις μ'αεεεεεεσεις
φερνει δωα (δωρα) στα ΚΛΑΔΙΑ
ΦΑ-ΛΕΝ

(τα κεφαλαια αντιστοιχουν στα ντεσιμπελ)

Πανσεληνος

Μπαμπας και γιος θαυμαζουν την πανσεληνο. Καθονται αγκαλια, κλεινουν τα φωτα του δωματιου, τραβανε τις κουρτινες και αφηνουν το φως του φεγγαριου να λουσει το χωρο. Ρομαντζαδα

Μμμ κοιτα την πανσεληνο!

Μπαμπα που ειναι το σελινο?

Tuesday, January 18, 2011

The Real Parenting Revolution

Κοιτα να δεις κατι πραγματα

Το Netmums παρουσιαζει ενα αρθρο με τιτλο the Real Parenting Revolution, και ισχυριζεται οτι οι γονεις προσπαθουμε λεει να δειξουμε εναν υπερανθρωπο εαυτο, οτι ταχα τα καταφερνουμε ολα και ειμαστε on top of things , κι οταν δε τα καταφερνουμε λεμε και ψεματακια προκειμενου να δωσουμε μια τετοια εικονα. Διοτι υπαρχει λεει γενικοτερη κοινωνικη πιεση να δειχνεις οτι τα καταφερνεις σε ολα. Και καλει τους απανταχου γονεις να κανουν την επανασταση τους και να δηλωσουν ελευθερα οτι κλαταρουν και ειναι κουρελι.

Μαλλον ειμαι επαναστατικος τυπος εν αγνοια μου, διοτι χωρις κανεναν ενδοιασμο δηλωνω καθημερινως οτι
κλαταρω
δεν τα καταφερνω ολα
με πιανουν κλαματα
με πιανουν νευρα
ξεχναω πραγματα
κανω λαθη
δεν ειμαι απολυτα συνεπης
δεν ειμαι απολυτα επιμελης
αφηνω μια κουζινα σε μαυρο χαλι
στη δουλεια κανω πολλα πραγματα βιαστικα και οχι επισταμμενα
δε κανω μπανιο τα παιδια ΚΑΘΕ μερα

και ας με στειλετε στο πυρ το εξωτερον, εγω ψεματα δε λεω, ετσι με εμαθε η μαμα μου

Μαλλον δεν αναφερεται στην Ελλαδα το αρθρο, γιατι στη χωρα που η γκρινια κυλαει στο αιμα των ανθρωπων μαζι με τα αιμοπεταλια, ΟΛΟΙ αφηγουνται με παθος ποσο κομματια ειναι και ποσο τρεχουν και δε φτανουν και δε τα καταφερνουν και μακαριζουν τη περιοδο που δεν ειχαν παιδια

Friday, January 7, 2011

Πρωινος αποχαιρετισμος

Μια βδομαδα πριν τα Χριστουγεννα γυρισα στο γραφειο δουλευοντας μιση μερα.
Η διαφορα με τη προηγουμενη επιστροφη ειναι εντυπωσιακη. Πριν δυο χρονια, γυρισα με χαρα απο την αδεια μητροτητας στη δουλεια μετα απο 5 μηνες. Μαλιστα κατα βαθος ανυπομονουσα να γυρισω, γιατι οσο και αν απολαμβανα τις μερες μου με το μικρακη στο σπιτι, ειχα που και που κατι σαχλες κρισεις ταυτοτητας, 'τι κανω στο σπιτι σα νοικοκυρα΄λες και η επαγγελματικη ταυτοτητα ηταν αυτη που με οριζε σαν ανθρωπο. Επιασα δουλεια και μου αρεσε, και δε το μετανιωσα. Με εκπληξη ανακαλυψα ομως οτι δε με συγκινει καθολου η δουλεια μου πλεον. Κι ας ειναι καλη δουλεια. Αλλα και καμια αλλη δουλεια δε θα με συγκινουσε.

Τωρα που ηρθε η σειρα να αποχωριστω το δευτερο μωρο, δεν ειχα καμια ορεξη να γυρισω στο γραφειο. Απο την αλλη δε θα ηθελα να μεινω και σπιτι γενικοτερα, θα με χαλαγε να μην ειχα δουλεια. Σχιζοφρενεια. Ουτε σπιτι θελω, ουτε γραφειο θελω.

Και ηρθε πλεον σημερα η μεγαλη μερα που το μωρακι πηγε στο σταθμο. Το εντυσα, το φιλησα σταυρωτα, και παει. Πολλοι γονεις ζουν αργοτερα αυτο τον αποχαιρετισμο, οταν παει πρωτη φορα νηπιαγωγειο η σχολειο. Φανταζομαι οτι ειναι τα ιδια συναισθηματα. Θελεις να το κρατησεις πανω σου σφιχτα να μη σου φυγει. Απο την αλλη ξερω οτι ειναι καλα εκει που θα ειναι, δεν εχω αμφιβολια. Χαιρομαι που θα παει. Βλεπω το μικρακη ποσο ομορφα περναει και μου αρεσει. Δε θα ηθελα να μεινει σπιτι. Δευτερη σχιζοφρενεια.

Ωχ αμαν, ολο διλημματα ειναι το να εισαι γονιος. Απο την αλλη, ειναι το πιο ομορφο πραγμα στο κοσμο. Ουτε επαγγελματικη ταυτοτητα ουτε τιποτα, αυτα ειναι τριχες κατσαρες. Για να περναει η ωρα. Η ζωη ειναι αλλου

Απολογισμος

Απολογισμος ενος φορτωμενου 2010

1. Γεννηθηκε το μωρακι
2. Λυθηκε η γλωσσα του μικρακη και λεει λεει λεει λεει λεει
3. Το μωρακι μπηκε νοσοκομειο - και ευτυχως ολα καλα
4. Ο μικρακης εμαθε να προσαρμοζεται στην παρουσια του αδελφου του, να τον αγαπα και να τον νοιαζεται
5. Το μωρακι αρχισε να τρωει λαχανικα και φρουτα
6. Εμαθα να οδηγω
7. Αγορασα αυτοκινητο
8. Βρηκα αλλη δουλεια
9. Ανακαλυψαμε την εννοια της κουρασης