Διακοπες...

Μολις γυρισαμε απο μια πρωτη δοση διακοπων, για μια εβδομαδα στις Κυκλαδες.

Ηταν υπεροχα. Το νησι, το ξενοδοχειο, η παραλια, το φαγητο, ολα. Κυριως η αισθηση οτι κλεινεις το διακοπτη και κατεβαζεις τα ρολα, ουτε υπολογιστης, ουτε email, κινητο σε ελαχιστη χρηση, κανενα θεμα στο μυαλο σου, και ερωτηματικα του τυπου, να παω στη θαλασσα τωρα η μετα? Να διαβασω το βιβλιο μου η να βουτηξω? Μμμμμ ωραιο πραγμα.

Ημερα πρωτη, διακοπες. Μαμα, μπαμπας, μικρουλης στη θαλασσα.
Ημερα δευτερη, διακοπες. Μαμα, μπαμπας, μικρουλης στη θαλασσα.
Ημερα τριτη, ο μικρουλης ανεβασε πυρετο.
Και ακολουθησε ολο το πακετο - βηχας, μυτη, πυρετος, βρογχιτιδα, βολτα στο γιατρο, βολτα στο φαρμακειο, αντιβιωση + ενα καρο αλλα φαρμακα (πολλα φαρμακα δε δινουν στην Ελλαδα οι γιατροι, η μου φαινεται?) Με βαρδιες στον υπνο η μαμα και ο μπαμπας, οι βουτιες εναλλαξ.
Να γυρισουμε πισω, η να κατσουμε στο νησι? Τι νοημα εχει να κατσουμε υπο αυτες τις συνθηκες?
Τελικα ειπαμε να κατσουμε, αφου δεν ηταν κατι σοβαρο. Το νησι δεν το γυρισαμε. Μαθαμε απ'εξω και ανακατωτα το δωματιο μας, τη παραλια μπροστα, το εστιατοριο του ξενοδοχειου, και τη Χωρα, με εμφαση στο φαρμακειο και την παιδιατρο, οπου μπορω να περιγραψω με λεπτομερεια τη διακοσμηση του ιατρειου της.
Αλλα παρολα αυτα περασαμε υπεροχα. Γιατι ο μικρουλης αν και αρρωστος ηταν εξαιρετικα καλοκεφος και παιζαμε συνεχεια στο σπιτι, γιατι η γιατρος που τον παρακολουθησε στο νησι ηταν εξαιρετικη, γιατι χαλαρωσαμε εντελως, γιατι διαβασαμε τα βιβλια μας. Και γιατι εστω αυτη η μια ωρα στη παραλια την ημερα ηταν ολα τα λεφτα.