Πριν απο λιγες μερες πηγαμε εκδρομη στο Λονδινο και τα περιχωρα. Πολυ ωραια και νοσταλγικα, βολτες, φιλοι, αναδρομη γευστικη αβερτα fish and chips, cornish pastries και cookies, και του μικρουλη του αρεσαν πολυ ολα αυτα τα καινουρια καλουδια.
Το Λονδινο αποδειχτηκε αρκετα ευκολο με μωρο δεδομενων των εξης προυποθεσεων
- πιο πολυ πηγαμε βολτες με τα ποδια+καροτσι, και κρατησαμε το μεσα-εξω στο μετρο στο ελαχιστο: στους περισσοτερους σταθμους κυλιομενες η ασανσερ δεν υπαρχουν, και το μετρο του Λονδινου ειναι απο τα πιο κουραστικα
- το ξενοδοχειο ηταν κοντα στο μετρο, στο σταθμο του τρενου κλπ, ωστε να μπορεις να κανεις πολλα με τα ποδια
- το ξενοδοχειο ηταν σε μια περιοχη συμπαθητικη που ειχε γυρω μαγαζια, απο sainsbury's και cafe nero, μεχρι διαφορα αλλα, ωστε αμα θες προμηθειες να μη χρειαζεται ολοκληρη αποστολη. Παραλληλα, ΔΕΝ ηταν πανω στον ασφυκτικο χαμο της Leicester Square
- Ανακαλυψαμε το εξης πολυ ωραιο μερος για μικρα παιδια, μεσα στο κεντρο του Λονδινου, με παιδικη χαρα, ζωακια κλπ, τελειο http://www.coramsfields.org/
Θελουμε κι αλλο. Δε φτανει ποτε μια βολτα στο Λονδινο
1 comment:
Κι εγώ αυτό θυμάμαι, οι κεντρικοί σταθμοί που είναι παλιοί είναι όλο σκάλες, είχαμε κουβαλήσει φουλ το καρότσι πάνω κάτω!
Είναι ωραία όμως και ποτέ δεν σου φτάνει ο χρόνος που περνάς εκεί!
Post a Comment