Ετων Ντυο

Ειμαι ντυο. Ντυο, ντυο!!Το ξερω πολυ καλα γιατι πριν λιγες μερες η μαμα και ο μπαμπας μου αρχισαν να με ρωτανε συνεχεια, ποοοοσο εισαι αγαπη μουυυυ? Και εγω να λεω ντυο, και αυτοι να γελανε και να κανουν παλαμακια και μπραβο, και φτου και απο την αρχη. Οποτε προφανως προκειται για κατι σπουδαιο.

Δεν ηξερα στην αρχη τι τους επιασε, αλλα μετα καταλαβα. Ηταν αυτο που λεμε χαπα μπεμπε του γιου και ζαγιες ανιβερσερ, αυτο που σου φερνουν μια τουρτα με κερακια και τα φυσας και τα φυσας και ολοι χειροκροτανε και εχει και μπαλονια. Και φωτογραφιες. Εγω εσβησα κερακια τρεις φορες, μια στο σπιτι στις 26, μια στο σταθμο, και μια στο σπιτι τη Κυριακη στο παρτυ μου, που ηρθαν τα φιλαρακια μου να παιξουμε και μου εφεραν ολοι δωρα και μου εκαναν αγκαλιες και φιλια οι μαμαδες και μπαμπαδες τους και ημουν βασιλιας. Τι ωραια που ηταν. Ο αδερφος μου ελεγε οτι ειναι τεσσαρων, γιατι ειναι πιο μεγαλος και δυνατος και κανει κολπα σπουδαια και λεει διαφορα περιπλοκα που θελω και εγω να τα πω, ειναι θεος ο αδερφος μου. Ετσι θα γινω. Τους το δειχνω ολους, η μαμα λεει οτι ειμαι κωμωδιουλα, και ο μπαμπας λεει οτι ειμαι ενας μικρος παπαγαλος και με κοιτανε και σταζουνε μελι. Εγω ξερω οτι ειμαι Ντυο και δε με κραταει τιποτα πλεον. The world is not enough