Αγορι ή Κοριτσι ?

Συνηθως ειναι η τριτη ερωτηση, μετα το 'συγχαρητηρια', και το 'τι μηνα εισαι τωρα'.

Στο πρωτο μωρο ολοι μα ολοι ελεγαν με το καλο και να ειναι γερο, χωρις προτιμηση. Τωρα στο δευτερο μωρο η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ελεγε/ ηπλιζε οτι θα ειναι κοριτσι. Μυστηριο. Γιατι κανει ωραιο συνδυασμο? Γιατι κατα βαθος υπαρχει η υποθεση οτι το κοριτσακι (και τα ρουχα του) ειναι πιο χαριτωμενο, πιο γλυκο, πιο καλοβολο? Γιατι οι μαμαδες ελπιζουν οτι με το κοριτσακι παιζεις περισσοτερο , το χαιρεσαι περισσοτερο, οτι ειναι πιο τρυφερα?

Ε λοιπον εδω χωραει πολλη συζητηση. Απο τα κοριτσακια που βλεπω καθε μερα στο σταθμο, υπαρχουν καποια που ειναι πολυ χαριτωμενα, σα κουκλακια, και αλλα που ειναι λιγοτερο. Αντιστοιχα υπαρχουν αγορακια πολυ πολυ ομορφα, και αλλα λιγοτερο χαριτωμενα. Καποιες μικρες ειναι ησυχες, κατι αλλες ομως ειναι διαολοι, χοροπηδανε συνεχεια και τα κανουν ολα λιμπα. Το ιδιο και οι μικρουληδες.

Τα ρουχα: μυθος, υπαρχουν φανταστικα ρουχα και απιστευτα looks τοσο για αγορια και κοριτσια, θελει ψαξιμο, φαντασια και να βγεις απο στερεοτυπα. Επισης υπαρχουν χαλια ρουχα και για τα δυο, και παναγια βοηθα διοτι δε φταιει τιποτα το παιδακι (ειδικα για τα κοριτσια το θεμα κατανταει αηδια με την ποσοτητα στρας, φιογκων και ροζ)

Παιχνιδι και δεσιμο - επισης μεγας μυθος, εδω πραγματικα ειναι το ιδιο με ολα τα μωρα. Δε ξερω πως ειναι αργοτερα, 5 χρονων η 10 χρονων, αλλα μεχρι τωρα ο δικος μας μικρακης ειναι εξαιρετικα τρυφερος και δεμενος και με τους δυο. Και τι σημασια εχει τελoς παντων, σε ποιον απο τους δυο εχει αδυναμια?

Προσωπικα θα χαιρομουν το ιδιο με αγορακι/ κοριτσακι, αλλα κατα βαθος μαλλον ηλπιζα να ειναι αγορακι. Δε ξερω γιατι, ισως διοτι αυτη την εικονα μωρου εχω μεχρι τωρα. Επισης, απο μικρη φανταζομουν τον εαυτο μου με γιους, ποτε δε μπορουσα να φανταστω μια κορη. Θα διαφωνησει ο μισος πληθυσμος μαζι μου, και το ξερω, αλλα εγω θα γραψω κατωθι γιατι μου αρεσει να εχω γιους :-)

- Βρισκω οτι οι αντρες ειναι πολυ πιο ευκολοι ανθρωποι απο τις γυναικες. Ενα και ενα κανουν δυο. Μου αρεσει, δε μου αρεσει. Απλοτητα και ευθυτητα. Λενε αυτο που σκεφτονται οι ανθρωποι (συχνα και οταν δε πρεπει). Το μυαλο τους ειναι πιο ξεκαθαρο. Ουτε γαλιφιες, ουτε γκρινιες, ουτε ναζια, ουτε προσποιησεις, ουτε στρατηγικος σχεδιασμος για να πετυχουν αυτο που θελουν και να γινει το δικο τους χωρις να το παρεις εσυ πρεφα (μη μου πειτε, κυριες μου, οτι κατι απο αυτα δεν εχετε κανει ποτε στη ζωη σας, θα ειναι ψεμα). Τελως παντων, εγω επικοινωνω καλυτερα.

- Παρα το στερεοτυπο που θελει τις κοπελες πιο δεμενες (βλεπε κολλητες) με τη μαμα τους, και το γιο να σε εχει χεσμενη και να ριχνει μαυρη πετρα πισω του, εγω βλεπω συχνα το αντιθετο. Οχι, δεν ειναι παντα κολλητες μαμα και κορη. Ειναι συχνα κολλητοι μπαμπας και κορη. Οχι δεν ειναι απομακρυσμενα τα αγορια. Ουτε ειναι κολλημενοι οι αντρες οπωσδηποτε με τη μανα τους, και ουτε ψαχνουν να βρουν τη μανα τους στη γυναικα τους. Σε μια υγιη σχεση γονεα -παιδιου, η τρυφεροτητα και το δεσιμο ειναι ασχετα φυλου. Και ασχετα με την ανεξαρτησια του παιδιου. Οσο για το 'χρεος' του παιδιου (σορρυ, της κορης) να γηροκομησει τους γονεις της, νομιζω οτι ειναι απο τις πιο εγωιστικες ελληνικες αντιληψεις.

- Εφηβεια: αγορι η κοριτσι, το λουκι ειναι λουκι. Οπως και να εχει, θα σε βαριεται και δε θα θελει να σε δει μπροστα του/ της. Θα απομυθοποιησει το πατερα και τη μανα του. Θα κλεινει τη πορτα, θα βαζει τερμα μουσικη, θα καπνιζει στα κρυφα, και θα θελει να τον αφησεις ησυχο/ ησυχη. Με τα κοριτσια δεν ειναι πιο ροδινη η εφηβεια. Αλλα, ο εφηβος γιος δε θα αφησει ποτε να του βρισουν τη μανα. Λιγο το εχεις εσυ αυτο, ε? :-)