Πρωινο ξυπνημα

Εβλεπα ακομα ενα ονειρο, αλλα κατι εγινε και ξυπνησα. Νομισα οτι εχω το στομαχι μου. Γυρισα ανασκελα, απλωθηκα, ακινητη, και εκει για μια στιγμουλα, εκανε ενα φτερουγισμα. Τοσο δα. Σα το πεταρισμα ενος πουλιου, φραπ. Μετα ησυχια.

Ξυπνα, ξυπνα! λεω στο μπαμπα. Νομιζω οτι κατι ενιωσα. Να δω. Βαζουμε τα χερια μας στη κοιλια. Ησυχια. Ενα, δυο, τρια, πεντε δευτερολεπτα. Φραπ. Νατο παλι το φτερουγισμα. Κι αλλο ενα.
Καλημερα μωρακι! Εισαι εκει!, κουνιεσαι! Θα τα λεμε συχνα απο εδω και περα ...