Αντιο γιαγια

Στις 17 Οκτωβριου 2010 εφυγε η γιαγια μου. Ετων 99. Μορφη χαρακτηριστικη με ρουχα γιαγιας και μαντηλα, απο καρτ ποσταλ ελληνικης επαρχιας του '60. Ειχε μακρια γκριζα μαλλια και τα χτενιζε με περισση φροντιδα, τα επλεκε σε μια πλεξουδα λεπτη που τη γυριζε γυρω τριγυρω σε ενα κοτσο. Ειχε μαγουλακια, ενα σφιχτο στομα, ενιοτε κατσουφικο, και εξυπνη ματια. Δεινη μαγειρισσα, οπως ολες οι γιαγιαδες, με ειδικευση στις πιτες. Στα νιατα της ηταν μια μελαχρινη ομορφια, απο ο,τι λεγανε. Περνουσε μισο χρονο στο χωριο οπου καλλιεργουσε το κηπο της μεχρι τα βαθια γεραματα, και το αλλο μισο στην Αθηνα.

Τη γιαγια μου δε την εζησα και πολυ. Μερικοι μεγαλωνουν με τη γιαγια τους, αλλοι τη βλεπουν πολλες φορες μες τη βδομαδα και τα σαββατοκυριακα. Εγω την εβλεπα πεντε εξι φορες το χρονο. Περασα και δυο τρεις βδομαδες μαζι της στο χωριο, συνολικα. Δε νομιζω οτι τη γνωρισα. Οχι τοσο οσο θα ηθελα παντως. Την εβλεπα παντα με μετρημενο χρονο και καναμε τα ιδια πραγματα, συνηθως οικογενειακα γευματα. Λυπαμαι πολυ που δεν ειχα την ευκαιρια, που δε μου δοθηκε, αλλα και που δε το κυνηγησα οσο θα μπορουσα.

Ακομα και τοσο οσο τη γνωρισα, τωρα που εφυγε, καταλαβαινω ποσο σημαντικη μου ηταν. Που υπηρξε, και την ειδα, που μου λυθηκαν αποριες για το πριν και για το τωρα. Δεν εχω πολλα να θυμαμαι, πολλες μικρες εικονες συμπυκνωμενες σε μια εικονα. Δε χρειαζεται φωτογραφια σε καδρο, την εχω κρατησει καλα, εκει που δε χανεται. Και τη ματια της τη τελευταια φορα που την ειδα. Τρυφερη πολυ.

Θελω τα παιδια μου να τις ζησουν τις γιαγιαδες τους, να εχουν βιωματα μαζι τους.

Γιαγια εχουμε το ιδιο ονομα. Θα το τιμησω

Φατσα

Με χαρα και περηφανεια σας παρουσιαζω τη φατσουλα του μωρου μας. Θα μπορουσα απο εδω και περα να λεω το μωρο Τweety σε αυτο το μπλογκ. Ο μικρακης και ο tweety. Μ'αρεσει :-)

Multi

Μια φορα και εναν καιρο, πολυ παλια,εκανα τα πραγματα ενα ενα.

Δηλαδη τι εχω να κανω σημερα το απογεμα ? Εχω να παω σουπερ μαρκετ, να μαγειρεψω, να βαλω πλυντηριο (αστο για αυριο), να απαντησω κατι εμαιλ, να κλεισω ενα εισιτηριο στο ιντερνετ, να παρω ενα τηλεφωνο, και μετα ειμαστε ελευθεροι κατα βουλησιν να παμε σινεμα, η να κατσουμε σπιτι. Οποτε εκανα το α, μετα το β, μετα το γ και ουτω καθεξης. Και μετα επεφτα να κοιμηθω κουρασμενη. Χα χα χα, ας γελασω με συγκαταβαση.

Με την αφιξη του μικρακη αλλαξαν καποια πραγματα, γιατι επρεπε να γινουν ολα πιο γρηγορα και παραλληλα με το ενα ματι ανοιχτο στο μικρακη, η εναλλακτικα με το μικρακη στο ενα χερι παραμασχαλα. Επισης βγηκε απο τη λιστα το σινεμα και εγινε πλεον το εβεντ της χρονιας, αμα τυχει και υπαρχει baby sitting. Τωρα που εχουμε στο σπιτι μωρο +μικρακη, τουτεστιν ειμεθα τεσσερις , εφαρμοζεται η μεθοδος του multitasking σε ανωτατο βαθμο, δηλαδη αντι να κανω τα πραγματα ενα ενα, τα κανω τρια τρια παραλληλα, γιατι με περιμενουν αλλα δεκατρια.

Παραδειγμα

θηλαζω το μωρο καθισμενη μπροστα στο τραπεζι της κουζινας οπου εχω εγκαταστησει το λαπτοπ οπου κοιταω για εισιτηρια, ενω παραλληλα παιζω με τον μικρακη μιλωντας του που κανει ενα παζλ το πατωμα διπλα μου, ενω παραλληλα βραζει φαγητο στη κατσαρολα και εχω το νου μου να μην καει ενω παραλληλα εχω βαλει και το πλυντηριο (διοτι δεν γινεται να το αφησεις για αυριο).

αυτο ολη μερα, καθε μερα. και μετα παω για υπνο και τελικα οταν ελεγα πριν οτι ημουν κουρασμενη ελεγα ανεκδοτα.