Saturday, August 16, 2008

Peer pressure

Καθε φορα που μιλαω με μια φιλη μου στο τηλεφωνο, της λεω τι ωραια που περναμε με το μωρο και τι καταπληκτικη εμπειρια που ειναι. Καθε φορα με ακουει με εκπληξη και με ρωταει, μα καλα, δεν εχετε κλαταρει, δεν ειναι ταλαιπωρια? Προς αποφυγη καθε παρεξηγησεως, η φιλη μου αγαπαει πολυ τα μωρα και θα ηθελε να κανει ενα παιδακι συντομα. Αλλα, παθαινει αυτο που λεμε peer pressure. Γιατι μιλαει συχνα και με μια αλλη φιλη της η οποια μερα νυχτα της τριβελιζει το μυαλο με την εξης ευχαριστη περιγραφη:
Ωχ αμαν, πωπω τι παθαμε, τωρα με το μωρο δε μπορουμε να κανουμε αυτο και δε μπορουμε να κανουμε εκεινο, δε βγαινουμε και ειμαστε κλεισμενοι στο σπιτι, το μωρο κλαιει κλαιει κλαιει κλαιει (εμ, τι θα εκανε χρυση μου, μωρο ειναι) και εμεις δε κοιμομαστε, και ασε με τον αντρα μου τωρα εχει αλλαξει η σχεση μας γιατι δεν ειμαστε δυο ειμαστε τρεις και δεν εχουμε χρονο για μας, και οπως καταλαβαινεις ειμαστε συνεχεια στο ποδι και τρεχουμε, γιατι ενα παιδι εχει απαιτησεις.

Ηθικο διδαγμα, αμα κανεις παιδια παει η χαρα της ζωης. Θα σου βγει το λαδι. Babies are not fun. Επισης, κανε παιδια οσο πιο αργα μπορεις γιατι μετα δε θα μπορεις να βγαινεις και να κανεις ο,τι γουσταρεις. Θα εισαι μια χοντρη κυρα κλεισμενη στο σπιτι μαζι με το χοντρο αντρα σου, τα βραδια θα ειστε καρφωμενοι στη τηλεοραση, η κοινωνικη σας ζωη θα συρρικνωθει και θα συναναστρεφεστε το διπτυχο, πεθερικα - φιλοι με μωρα, και γενικα δε θα εχεις χρονο για τιποτα. Στη χωρα του ατελειωτου καφε και clubbing, το να κανεις παιδι και να μη βγαινεις αργα το βραδυ δεν ειναι καθολου, μα καθολου ευχαριστο. Δυο τρεις τετοιες φιλες/φιλους να εχεις σου φτανει για να πεις, ασε να μου λειπει το βυσσινο.

Δε της εκρυψα ποτε της φιλης μου τη κουραση και τη ταλαιπωρια, αλλα βρε αδερφε, δεν ειναι δα αυτο ο,τι αποκομιζεις απο ολη την ιστορια. Θα μου πεις, εξαρταται απο τη κουραση, γιατι μπορει το δικο σου μωρο κυρια μου να ειναι ευκολο και να την εβγαλες λαδι, αλλα υπαρχουν μωρακια που ειναι πολυ δυσκολα τους πρωτους μηνες και κυριολεκτικα ξεπατωνεσαι. Ακομα και τοτε ομως, ειναι κριμα να συμπυκνωνεις την ολη εμπειρια στην αισθηση της ταλαιπωριας. Εξαλλου, ειναι πολλοι οι μπαμπαδες και οι μαμαδες που δεν καθονται να σκασουν επειδη δε βγαινουν πλεον το βραδυ, και που γουσταρουν πολυ που ειναι γονεις και το φωναζουν. Και βρισκουν χιλιαδες νεα πραγματα να κανουν με τα μωρακια τους κατα τη διαρκεια της ημερας η και το βραδυ για να περασουν ωραια. Ορεξη να εχεις. Οποτε, γιατι να μην ειναι το peer pressure λίγο πιο θετικο? Εκκληση προς τους απανταχου γονεις-φαν του ειδους. Καντε κατι και πειτε ενα καλο λογο γυρω τριγυρω, γιατι χανομαστε, θα μας φαει η μαρμαγκα

No comments: