Να γιατι ζηλευω τα παιδια μου
Κανουν ο,τι θελουν οποτε θελουν (σχεδον)
Εχουν ελευθερο χρονο
Δεν ανησυχουν - σκαρφαλωνουν χωρις να ανησυχουν αν θα πεσουν, παιζουν εξω χωρις να ανησυχουν αν θα κρυωσουν
Εχουν μεγαλη καρδια - αγκαλιαζουν και φιλανε ολο το κοσμο, δε θελουν να δουν καποιον να στεναχωριεται
Εχουν φαντασια - γινονται ο Σπαιντερμαν και το ζουνε
Ζουν σε ενα κοσμο μαγικο - οταν βλεπουν στη τηλεοραση εναν ελεφαντα να μιλαει, δε τους φαινεται περιεργο
Χαιρονται με απιστευτα μικρα και ασημαντα πραγματα
Λενε ενστικτωδως την αληθεια - και δε σκεφτονται αν αυτο αρεσει η δεν αρεσει
Ρωτανε τις ερωτησεις που εσυ και εγω ντρεπομαστε να ρωτησουμε
Οταν βαριουνται η κουραζονται πατανε τα κλαματα και θελουν αγκαλια - και εγω θελω
Οταν κουραζονται τους κουβαλαει καποιος
Εχουν φοβερα παιχνιδια, και μπορουν ολη μερα να παιζουν παιζουν παιζουν
1 comment:
άσε δε τα καταπληκικά ρουχαλάκια!
εκτός απο πανέμορφα, είναι τόσο μικρά που μπορείς να τα πλύνεις όλα με ένα πληντύριο!!
Post a Comment