Thursday, April 11, 2013

Τους ζηλευω



Να γιατι ζηλευω τα παιδια μου 

Κανουν ο,τι θελουν οποτε θελουν (σχεδον) 
Εχουν ελευθερο χρονο  

Δεν ανησυχουν -  σκαρφαλωνουν χωρις να ανησυχουν αν θα πεσουν, παιζουν εξω χωρις να ανησυχουν αν θα κρυωσουν 
Εχουν μεγαλη καρδια - αγκαλιαζουν και φιλανε ολο το κοσμο, δε θελουν να δουν καποιον να στεναχωριεται

Εχουν φαντασια - γινονται ο Σπαιντερμαν και το ζουνε 

Ζουν σε ενα κοσμο μαγικο - οταν βλεπουν στη τηλεοραση εναν ελεφαντα να μιλαει, δε τους φαινεται περιεργο 
Χαιρονται με απιστευτα μικρα και ασημαντα πραγματα 

Λενε ενστικτωδως την αληθεια - και δε σκεφτονται αν αυτο αρεσει η δεν αρεσει
Ρωτανε τις ερωτησεις που εσυ και εγω ντρεπομαστε να ρωτησουμε
Οταν βαριουνται η κουραζονται πατανε τα κλαματα και θελουν αγκαλια - και εγω θελω  

Οταν κουραζονται τους κουβαλαει καποιος 
Εχουν φοβερα παιχνιδια, και μπορουν ολη μερα να παιζουν παιζουν παιζουν




1 comment:

Unknown said...

άσε δε τα καταπληκικά ρουχαλάκια!
εκτός απο πανέμορφα, είναι τόσο μικρά που μπορείς να τα πλύνεις όλα με ένα πληντύριο!!