Monday, October 22, 2012

Room service

Tις τελευταιες 5 μερες εχω παει δυο ταξιδια. Τεταρτη με Παρασκευη Δουβλινο, διαλειμμα στο σπιτι το σαββατοκυριακο για να ανασυνταχθουμε, και Μαλτα απο αποψε μεχρι τη Τριτη. Το ξενοδοχειο στο Δουβλινο ηταν ενα παλιο καστρο του 1700, το ξενοδοχειο στη Μαλτα ειναι πανω στη θαλασσα με δυο πισινες. Η Ιρλανδεζικη μουσικη ειναι φανταστικο πανηγυρι. Ο ηλιος της Μαλτας στο τελος Οκτωβριου ειναι βαλσαμο. Αυτη ειναι η οψη των πραγματων στην επιφανεια. Ακου να δεις τωρα πως ειναι στα αληθεια

Εχω κοιμηθει λιγες ωρες. Δουλεψα στο αεροπλανο σε ολες τις πτησεις, αγκαλια με το λαπτοπ και κατα τη διαρκεια του συνεδριου. Κοιταω συνεχεια το κινητο για νεα απο το σπιτι. Στο Δουβλινο δεν πηγα, πηγα μονο στο ξενοδοχειο για το συνεδριο, πρεπει να ειναι ωραια χωρα η Ιρλανδια αλλα θα το μαθουμε αλλη φορα. Στη Μαλτα το ιδιο, δε θα δω τιποτα. Το σαββατοκυριακο στο σπιτι μαγειρεψαμε, βαλαμε πλυντηρια, καθαρισαμε τη κουζινα τρεις φορες, πηγαμε τα παιδια σε κλειστη παιδικη χαρα, σε ανοιχτη παιδικη χαρα, στο τσιρκο, παιξαμε, καναμε μπανιο.Τα παιδακια εκαναν τρελλη χαρα που με ξαναειδαν μετα απο δυο τεραστιες μερες απουσιας. Εγω εκανα ακομα πιο τρελλη χαρα που τα ειδα μετα απο δυο ακομα πιο τεραστιες μερες.

Ειναι τοσο μα τοσο ευκολο να ξυπνησω το πρωι μονη μου στο ξενοδοχειο και να ετοιμαστω. Ο χρονος τρεχει απο τα πατζακια. Μπορεις να κανεις ενα τεταρτο αμα θες μονο για το μασκαρα. Το βραδυ ουτε κυνηγητο βαλε τις πυτζαμες σου, πιες το γαλα σου, μα τι θα γινει επιτελους, ασε τα playmobil και πλυνε τα δοντια σου, τιποτα τιποτα τιποτα - χαλαρα, να τωρα σε λιγο θα πανω να πεσω ξερη να κοιμηθω και θα πιασω ολη τη  kingsize κρεβαταρα. Και θα κοιμηθω σερι μεχρι το πρωι. Μονο που εχει μια παγερη ησυχια το δωματιο που δε μου αρεσει καθολου, δεν εχει αγκαλιτσες απο μικρα χερακια που σε σφιγγουν δυνατα, δεν εχει μαμα κατσε κοντα μου να μου κρατησεις το χερακι, μη φυγεις, δεν εχει νυχτερινα καλεσματα γιατι εφυγε η πιπιλα η γιατι βλεπει εναν εφιαλτη και θελει να χωθει στο κρεβατι της μαμας και του μπαμπα. Σε κατι χρονικα διαλειματα βρισκω ενα παλιοτερο εαυτο μου που αυτη τη στιγμη δε με ενδιαφερει. Η μαμα εμεινε πισω στο σπιτι, πηρα το μισο μου εαυτο μαζι στη βαλιτσα.

Δουλειες, χαζομαρες. Ποσο μα ποσο ανουσια ολα, ποσο μα ποσο επιφανειακα και ματαια. Συνεδρια, προτζεκτς, μελετες, μπλα μπλα. Καριερες σου λεει ο αλλος, τι καριερες ρε, εγω δε ξερω τι κανω εδω περα, αντι να ειμαι εκει να τους κραταω το χερακι.


2 comments:

Ελπίδα - two boys and hope said...

Υπομονή κορίτσι..Θα τελειώσεις γρήγορα και θα ξαναγυρίσεις...Και πίεσε λίγο το μισό εαυτό σου-αυτόν που πήρες μαζί σου- να το διασκεδάσει λίγο..Θα νιώσεις καλύτερα..Άλλωστε και οι μαμάδες χρειάζονται το χρόνο τους..και δεν είμαστε μόνο μαμάδες - είμαστε κι άλλα πράγματα-είτε θέλουμε είτε όχι!! Καλή εβδομάδα και υπομονή!! φιλιά :)

lolipopfamily said...

Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα.Όταν σπουδάζουμε και κυνηγάμε μια καριέρα εμείς οι γυναίκες λέω πάντα:" πεταμένα λεφτά " Αφού μετα από ένα παιδί τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό... Καλημέρα !