Ομφαλοσκοπηση

Θα με μισησει οποιος με διαβαζει ηδη, και οποιος προσγειωθηκε εδω για πρωτη φορα θα με μισησει επισης.

Τα μαμαδομπλογκ φυτρωνουν σα τα μανιταρια, τα μαμαδοforum εξαπλωνονται σαν επιδημια. Τη σημερον ημερα εννια στις δεκα μαμαδες με στοιχειωδη αντιληψη του ιντερνετ εξπλορερ νιωθουν οτι οφειλουν να εχουν ενα πανο που να το διαβαζει ο πλανητης ολος και να γραφουν για το πως ακριβως γεννησαν,λεπτο προς λεπτο,τις αλλαξιες,τα φαγια,τις αρρωστιες,τα κλαματα και τα κατορθωματα (ο αναμαρτητος πρωτος τον λιθον βαλλετω, μη παρεξηγουμεθα). Ειναι οπως το σλινγκ. Οπως τα βιολογικα φαγητα. Ειναι must, αν θες να θεωρησαι κουλ και συγχρονη μαμα. Επισης ειναι Η ΠΗΓΗ πληροφορησης. Τυφλα να εχουν οι γιατροι, οτι θες να μαθεις θα το ρωτησεις στα forum. Ολες οι μπλογκινες αναρτουν ιατρικα γιατροσοφια και αρθρα με περισση επιμελεια. Μια τεραστια γειτονια, οπου οι σημερινες μαμαδες απλωνουν μαζι τη μπουγαδα (βλεπε βγαζω τα απλυτα μου στη φορα) και λενε ολα αυτα τα οποια ο λοιπος πληθυσμος κοροιδευει ως κλισε (ναι, ακομα και εσυ πριν γινεις μαμα τα κοροιδευες). Αντι να καθονται στη πεζουλα διπλα στο βασιλικο και να πλεκουν, καθονται στο καναπε η στο γραφειο (εγω, τωρα) και ποσταρουν. Και με IPhone αμα λαχει.Μερικες πιο συγκρατημενα, αλλες με φορα, ολα τα προσωπικα χυμα στη μουρη σου.

Η θεματικη κυριαρχειται απο α) τη ΓΛΥΚΟΥΛΙΑΣΗ και β)την ΩΔΗ ΣΤΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ. Απο τις πιο ταλαντουχες συγγραφικα μεχρι τις πιο πεζες, ολες μα ολες οι μαμαδες το φερνουν γυρω τριγυρω απο αυτες τις δυο τασεις, εναλλαξ, συγχρονως η μονοθεματικα.
Ας πουμε οτι τη γλυκουλιαση την κατανοεις και τη χωνευεις πιο ευκολα, καθοτι προκειται για a priori γλυκα και τρυφερα ανθρωπακια που γεννουν αντιστοιχα συναισθηματα και γραφουν ωραια στη καμερα. Και εν τελει ειναι ευχαριστo.

Αλλα την ωδη στη ταλαιπωρια πια? Ποσα και ποσα ποστ που μιλανε για λερωμενες μπλουζες και σεντονια με πιπι, για κλαματα στο θηλασμο, για μαυρους κυκλους στα ματια, για μεταμορφωση της πρωην γυριστρας λαμπερης γυναικας η καταξιωμενης career woman σε σερνομενο υποκειμενο, για υπαρξιακα 'ποια ειμαι' να τα σκισω τα πτυχια μου, οτι τα βρισκω σκουρα, ειναι δυκολο,το αγαπαω τοσο το μωρακι μου αλλα ειμαι ενα ρακος, και θα το βροντοφωναξω για να λαμψει η αληθεια, γιατι προφανως ολες οι μαμαδες αυτο νιωθουν αλλα δε τολμουν να το πουν?

Οχι, δεν ειναι ετσι, σορρυ. Και θυμωνω καθε φορα που βλεπω (αλλο) ενα τετοιο ποστ.
Μηπως να χωνεψουμε οτι το επαγγελμα μαμα ανηκει στα βαρεα και ανθυγιεινα, και να παμε λιγο παρακατω? Oτι ζεις σε πιο αντιξοες συνθηκες, με λιγοτερο εγωκεντρικη θεωρηση. Αλλα βγαινεις επιτελους απο το τουνελ και προχωρας μπροστα. Get your act together, που λενε ευστοχα και οι Αγγλοι και δε μπορω ακριβως να το μεταφρασω. Ενηλικιωση.
Ψυχραιμια.
Μπας και οι γιαγιαδες ηταν ελαφρως πιο ψυχραιμες? Στο κατω κατω εκαναν παιδια μεσα σε πολεμους και πεινες, και το τελευταιο τους προβλημα, πιστεψε με, ηταν αν ειχαν καιρο για τον λαμπερο εαυτο τους.

ΥΓ. Επισης μια τριτη ταση των μαμαδων μπλογκερς ειναι η υπεροψια (ο αναμαρτητος πρωτος τον λιθον βαλλετω)

Μπραβο της

Ιταλιδα ευρωβουλευτης σε συνεδριαση του της ολομελειας του Κοινοβουλιου στο Στρασβουργο με το νεογεννητο μωρο της στο σλινγκ.

Μπραβο για το θαρρος σου, μακαρι και αλλες να ακολουθουσαν το παραδειγμα

Τωρα

Βαφεσαι - μεικ απ, κονσιλερ, μασκαρα, σκιες, ρουζ - σε 90 δευτερα
Διπλωνεις τα πλυμενα ρουχα ενω παραλληλα παιζεις παζλ στο πατωμα
Απαντας σε εμαιλ δουλειας ενω μαγειρευεις
Κανεις μπανιο και στεγνωνεις τα μαλλια σου στις 23:50
Κανεις επαγγελματικο τηλεφωνημα ενω ο μικρος κλαιει και φωναζει στο εναμισι μετρο διπλα σου
Ετοιμαζεις βαλιτσες για οικογενειακο ταξιδι μετα τις 22:00, ολο το βιος να χωρεσει σε δυο βαλιτσες. Παιρνεις τρεις μπλουζες για σενα, και πολλες ειναι.
Δε φτανεις παντα στο meeting στην ωρα σου, αλλα εν τελει η δουλεια γινεται
Πιο πολλη δουλεια, πιο πολλα deadlines, παντα ο ιδιος χρονος για να τα τελειωσεις. τρεξιμο
Δεν υπαρχει ποτε το ενα εξτρα δευτερολεπτο για να φτασεις στο σημειο να ολοκληρωσεις αυτο που θες να σκεφτεις, η να πεις.
Δε γινεται να βαρεθεις ποτε, γιατι δε προλαβαινεις.

Ναι,τσακιζεσαι στη κουραση. Ναι, δεν ειναι οπως παλια. Αλλα το ξερουμε αυτο.
Και ξερεις γιατι δεν ειναι οπως παλια? Οχι γιατι δεν εχεις 15 ολοκληρα λεπτα για να βαφτεις. Αλλα γιατι στο μπανιο, διπλα στα ποδια σου, μπουσουλαει ενας ανθρωπακος με τεραστια φουσκωτα μαγουλα και μεγαλα ματια που απλωνει τα στρουμπουλα χερακια του και λεει 'αγκαλια'. Γιατι για αυτη την αγκαλια ζει, και εκεινη τη στιγμη εισαι τα παντα για αυτον. Γιατι υπαρχει ενας αλλος ανθρωπακος που σφιγγει το μπαμπα στην αγκαλια του και φοβαται μη ερθουν οι κακοι τη νυχτα και θελει να του πει ομορφα πραγματα ο μπαμπακας του για να ισορροπησει ο μικρος του κοσμος.

Και αυτο ειναι το πανεμορφο Τωρα σου.

Τη φετινη χρονια, τερμα η γκρινια. Τερμα τα κουραστηκα, κουραζομαι, τρεχω και δε φτανω. Θα τα βγαλουμε απο το λεξιλογιο μας. Τη φετινη χρονια θα φχαριστηθουμε τη παιδικη μας ζωη μεχρι τελικης πτωσεως. Γιατι το αξιζει