Εχω ανοιξει δεκαπεντε παραθυρα στο ιντερνετ και ψαχνω μανιωδως να επιμορφωθω επι του θεματος 'τι κανεις με ενα τριχρονο που χτυπιεται και φωναζει και κλωτσαει και δε συνεργαζεται' (tantrums, η πολυ περιεκτικη αγγλικη λεξη)
Ο περι ου ο λογος δεν ειναι ακριβως αυτο που λεμε συνεργασιμος. Περασε η φαση γουτσου γουτσου, εχουμε μπει στη μαχη
δε θελει να βαλει τα ρουχα του το πρωι, αν του πεις οτι πρεπει, χτυπιεται (σημειωστε οτι ΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ να παμε στο γραφειο το πρωι)
δε θελει να παει στο κρεβατι του το βραδυ, αν του πεις οτι πρεπει, φωναζει και κλαιει
τριβει ψωμι με τα χερια και σκορπαει ολο χαρα ολο το χαμο στο πατωμα
κλωτσαει τον αδερφο του στη μουρη για πλακα η καπως ξεφυγε ολοκληρο ποδι και βρεθηκε στο κεφαλι του αλλουνου, ε δε πολυπροσεχει κιολας
θελει παγωτο (γιατι περασαμε μπροστα απο εκει που το πουλανε και του γυαλισε), του λες οχι γιατι μολις εφαγε ενα γιαουρτι και μια σοκολατα και δυο μπισκοτα - χτυπιεται
πας να τον βαλεις στο αυτοκινητο να παμε σπιτι και μπλοκαρει με χερια και με ποδια στη πορτα κλωτσωντας προς ολες τις κατευθυνσεις, αν του ζητησεις να μπει μεσα, λεει οχι, αν επιμεινεις, χτυπιεται
θελει να παρει τα κοφτερα μαχαιρια απο τη κουζινα για να κοψει, του λες οτι ειναι επικινδυνο για τα παιδακια και να το κανει η μαμα, οχι το θελει, κλαιει και χτυπιεται
η λιστα ειναι ατελειωτη. Το 'κλαιει και χτυπιεται' συχνα σημαινει ουρλιαζει σαν αγριμι και ξεχναει οτι μπορει να μιλαει και να μας πει αυτο που θελει
Σχολια της βιβλιογραφιας
- ειναι απολυτα φυσιολογικο (δηλαδη το extreme πως ειναι?)
- σορρυ, αποτυχατε ως γονεας, το παιδι σας θα γινει ενας βιαιος εγκληματιας (εεε, λιγο υπερβολη??)
- δε πρεπει να υποκυπτεις οταν επιμενει και να κανεις αυτο που θελει, γιατι αυτο περναει το μηνυμα οτι 'αν κλαις και χτυπιεσαι και φωναζεις, τοτε θα γινει αυτο που θες'
οκ, και εγω δε θελω να υποκυψω αλλα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΚΟΛΟ
- να βρεις τροπο να του αποσπασεις τη προσοχη απο το θεμα που τον απασχολει
ναι αλλα δεν ειναι χαζο το παιδι, θελει το παγωτο λεμε
- να γυρισεις την αρνητικη διαθεση σε θετικη, κανοντας το παιδι να θελει να το κανει μονο του, και οχι να του το επιβαλλεις
αν αυτο δε συμπεριλαμβανει να τον ποτισεις και κατι για να συνεργαστει, δε νομιζω οτι ειναι ρεαλιστικο. εχει ηδη αποφασισει οτι θα κλαψει και θα χτυπηθει γιατι το θελει το θελει το θελει
- να τον αγνοησεις λιγο μεχρι να ηρεμησει
Αποκλειεται, ανεβαινουν τα ντεσιμπελ και ουρλιαζει σα να τον σφαζουν
- να εισαι πιο αυστηρος και ξεκαθαρος με τους κανονες
σχετικα αυστηροι ειμαστε και ξεκαθαροι ειμαστε, και τους ξερει τους κανονες, αλλα οι κανονες δεν ειναι για να τους υπερβαινουμε που λενε?
- να μη χρησιμοποιεις συνεχεια την απειλη αρνητικων συνεπειων, 'αμα κανεις αυτο τοτε δεν εχει εκεινο'
κατανοω γιατι δεν ειναι καλη ιδεα, αλλα ομολογω οτι ειναι ενα απο τα λιγα πραγματα που πιανουν
- να δειχνεις εμπαθεια και κατανοηση για τη κατασταση του, να νιωθει οτι σε εχει διπλα του και οχι απεναντι του
προσπαθω γενικα, αλλα μια κοινη θνητη εχει και αυτη κουραση και νευρα και καποια στιγμη κλαταρει και απλα θελει να δει λιγο συνεργασια απο την αλλη πλευρα, δεν εχει χρονο παντα για μεντιτεισον παρεα
- να επιβραβευεις καλη συμπεριφορα, οταν καταφερνει να ελεγξει τα νευρα του και να πειθαρχησει
ωραιο ειναι αυτο, αλλα δε με βοηθαει τη στιγμη που καιγομαι, αναφερεται στο μεθαυριο
Ενα τελευταιο που δε βρηκα στη βιβλιογραφια, αλλα το βρηκε ο μπαμπας, ειναι το γαργαλημα. Θα σε γαργαλησω. Δουλευει παντα προληπτικα. Απιστευτο, δοκιμαστε το
1 comment:
δε σε βοηθά, το ξέρω αλλά όλοι το περνάμε. Ξεθυμαίνει το πράγμα μετά από λίγο καιρό. Εμείς περάσαμε τα χειρότερα γύρω στα 2μιση. Τώρα 3 και κάτι είναι πολυ πολυ καλυτερα. Βοηθάει 1. η ρουτίνα, οι ίδιες κινησεις για υπνο, ντυσιμο κλπ. αν αλλαξω κατι αυξανει ο κινδυνος tantrum. 2. οι αναλυτικες εξηγησεις για το λογο που πρεπει να κανει αυτο που πρεπει να κανει. ενιοτε χανεται, παει αλλου το μυαλο του και ξεχνα τον αρχικο λογο εκνευρισμου. 3.βαθιες ανασες 4.ο χρόνος βοηθά. Σε δεκαπέντε χρόνια, αν δεν του έχουν περάσει τα νεύρα, τουλάχιστον δε θα ταξεσπά πάνω σου:)
Post a Comment