Τζακ Μπαουερ

Ξαναεφτιαξα τη τσαντα για το μαιευτηριο για τριτη φορα, ποσες φορες πια θα τη τσεκαρω, ουτε αποστολη στον Αμαζονιο. Ολα εξω, φτου και μετραω, ποσες νυχτικες εβαλα, χμ μου παει αυτο το χρωμα η οχι (μην εισαι και σα πατσαβουρα στην ιστορικη φωτο), τα εσωρουχα φτανουν νομιζω, ποσα body και πυτζαμες για το μωρο, καλα αν δε φτανουν θα φερει ο μπαμπας κι αλλα καθαρα απο το σπιτι, καλα ειναι η μηπως μικρο μεγεθος αφου τουτος εδω προβλεπεται πιο νταβραντωμενος μωρος απο τον προηγουμενο, αυτα εδω να φορεσει μολις γεννηθει κοιτα τι ομορφο σετακι κανουν, θα του παει το χρωμα, πως θα ειναι μελαχρινος, καστανος, ξανθος? ολα τα αλλα οκ, το νεσεσερ δεν ειναι ετοιμο, μη ξεχασω οδοντοβουρτσα και τσιμπιδακι για τα φρυδια, να βαλω και κανενα μακιγιαζ μεσα, σιγα μη κατσεις να βαφτεις ρε ψωνιο, ναι αλλα οταν ετοιμαστω να φυγω μπορει να αισθανομαι καλα και να μπορω να βαλω λιγο χρωμα στη μουρη να μην ειμαι το εκρου των τοιχων με δυο κυκλους στα ματια (το κονσιλερ, που ειναι το κονσιλερ). Τι αλλο τι αλλο, δε θυμαμαι. Βιβλιο εβαλα, μια χαρα θα ειναι ο nick hornby για τη περισταση. Ζιπ.
Τα σεντονια και οι κουβερτες του μωρου ειναι ολα καθαρα, οπ ξεχασα τουτα εδω, να βαλω αλλο ενα πλυντηριο το απογεμα, φαι στη καταψυξη εχει, ο μικρακης εχει καθαρα ρουχα και αυτος, και τελος παντων θα βρει την ακρη ο μπαμπας, μην εισαι και εσυ control freak γαμωτο σου, κανεις λες και δε ξερει, πως θα μου λειπει ο μικρακης τα πρωινα που δε θα ειμαι σπιτι, να του δινω πρωινο φιλακι, αραγε θα στεναχωρηθει που θα λειπει η μαμα απο το σπιτι, οχι μωρε του εχουμε εξηγησει, θα τον φερνει και ο μπαμπας στο μαιευτηριο καθε μερα, κι ομως θα μου λειπει, ωχ δυσκολο ειναι
Μηπως να κανω μια επαναληψη το κεφαλαιο για το θηλασμο στο βιβλιο, μπας και μου διεφυγε κατι, δε δινεις πανελληνιες ρε ουφο, το εχεις ξαναδει το εργο. σταματα.
Ποσες μερες, ποσες ωρες μενουν, μπορω παρακαλω να εχω αλλες 2-3 εβδομαδουλες να το χωνεψω καλυτερα, να ετοιμαστω ψυχολογικα σιγα σιγα σιγα, κατσε μωρακι εκει που εισαι λιγο ακομα. τικ τοκ τικ τοκ τικ τοκ, καθομαι πανω σε ωρολογιακο μηχανισμο, να προλαβω πριν σκασει, σα το Τζακ Μπαουερ, τι να προλαβω δε ξερω
σταματα να τρως τα νυχια σου

Πρωινος διαλογος

Ο μικρακης ξυπναει, ακουγεται το ταπ ταπ απο τις πατουσες στο πατωμα, ερχεται στο δωματιο μας. Μαμααακααα .Τραβαει το προσωπο μου να το φιλησει. Μπαμπααακααα. Τραβαει το προσωπο του μπαμπα να το φιλησει. Μωλο! Σκυβει και φιλαει τη κοιλια.
[Σ]Ηκο, μπαμπα. Τον τραβαει απο το ποδι. Ηηηκο
Γααλααα
Παμε να ντυθουμε. Φο[ρ]μα. Οχι δε θα βαλουμε τη φορμα σημερα, θα βαλουμε παντελονι, οκει? Αμπονι! Ναι, το παντελονι. ΟΚ? Ο-κει
Μποντι? Ναι, και μποντι θα βαλουμε.
Κασες, κασες, κασες. Ναι, και τις καλτσες.
Μαμααα γκογια, φτου. Θες να πλυνουμε τα δοντια? Ελα να τα πλυνουμε.
Μονος
Ενταξει θα τα πλυνεις μονος σου.
Μαμα αφισει?? [θα με βοηθησεις?] Ελα να σε βοηθησω
Να πλυνουμε τα χερια σου. Χεγια, απουνι μαμα. Ναι, με σαπουνι
Παμε στη κουζινα, καθομαστε στο καρεκλακι. Ετοιμο το γαλα σου.
Καιει. Δε καιει αγαπη μου, ειναι καλο.
Καλο!
Μαμα τθαι, μπαμπα [κ]αφε. Υ[γ]ειεεια!
'Εις υγειαν' λεμε και τσιγκριζουμε φλυτζανια και μπιμπερο.
Α φαει σωμι αμαδα μαμααα? Θες ψωμι με μαρμελαδα? Αμαδα. Οπυρο. Αμε, θα βαλω και βουτυρο.
αμαδααα αμαδααα αμαδααα (ενθουσιασμος)
Σωμι ποοοπ? Βαζω το ψωμι στη τοστιερα, πεταγεται εξω. Ποπ! Μπαβοοοοο! Παλαμακια
Κατωωωω? ΟΚ, τελειωσες το πρωινο? Ελα να κατεβουμε κατω.
Πιπιλααα? Βγαινουμε απο το καρεκλακι, τρεχει στο δωματιο του, γυριζει με τη πιπιλα και ενα βιβλιο.
Βιβλιο αβασει μαμααα? Γκινιιιιιος, γκινιιιιος (πιγκουινος) Να τελειωσω ενα λεπτο το πρωινο μου, και θα διαβασουμε το βιβλιο
Αμεθωθ
Ναι, αμεσως θα το διαβασουμε.

Πεταει πουλι! (ασχετο :-)

Ο Βουδας και η καισαρικη

Οσους ανθρωπους ρωτησεις, τοσες γνωμες θα ακουσεις. Να κανεις καισαρικη οπωσδηποτε. Σιγα, και γιατι να κανεις καισαρικη? Μετραω σκορ απαντησεων.

Το προκειμενο θεμα ειναι οτι το μικρακι στη κοιλια, εν αντιθεσει με το 95% των περιπτωσεων που παιρνουν θεση γεννας μακροβουτι με το κεφαλι κατω, εχει κατσει με το κεφαλι πανω και το πωπο και τα ποδια προς τα κατω, σα το Βουδα. Επισης εχει και τον ομφαλιο λωρο τυλιγμενο γυρω απο το λαιμο του. Περιμεναμε μηπως αλλαξει θεση, αλλα δεν αλλαξε, και πλεον τωρα σε αυτη τη φαση ειναι απιθανο να τουμπαρει γιατι εχουμε κλεισει την εβδομαδα 37 και στενευουν τα περασματα, που λεει και ο Μητροπανος.

Οπερ και σημαινει δυσκολη γεννα. Οχι αδυνατη, δυσκολη. Εξ ου και η ιδεολογικη διαμαχη μεταξυ των δυο στρατοπεδων. Μαλιστα οι αποψεις εχουν και πολιτιστικη χροια, παρατηρειται δηλαδη ολοι οι Ελληνες συνομιλητες να ειναι υπερ της καισαρικης για μια τετοια γεννα, ενω καποιοι μη Ελληνες συνομιλητες να ειναι πιο ανοιχτοι στην ιδεα του φυσιολογικου καταρχην, και βλεπουμε.

Εχει να κανει και με τη ιατρικη πρακτικη σε καθε χωρα, διοτι με εξαιρεση την Αγγλια, σε πολλες Ευρωπαικες χωρες οταν λενε γεννα εννοουν φυσιολογικο τοκετο. Η καισαρικη δεν υπαρχει καν στη κουβεντα, ουτε στα σεμιναρια προετοιμασιας, ουτε στα φυλλαδια, ουτε στη συζητηση με το γιατρο, ουτε στη γιογκα για εγκυους (ειδικα εκει με τιποτα, οι γιογκινες στη ταξη που παω ειναι υπερ του να το γεννησεις μονη σου στο σαλονι, just like grandma). H καισαρικη εμφανιζεται στη κουβεντα σα λυση αναγκης. Αντιθετα, απο ο,τι ακουω απο φιλες, στην Ελλαδα η καισαρικη ειναι μαλλον ρουτινα τα τελευταια χρονια, και οχι λυση αναγκης, ενω οι φυσιολογικοι τοκετοι μετριουνται στα δαχτυλα (γιατι?? δεν εχω ακουσει καμια λογικη εξηγηση μεχρι τωρα) .

Το ζητημα ακομα δε το εχουμε κλεισει. Δεν εχω καποιο προσωπικο κολλημα να γεννησω καλα και σωνει φυσιολογικα. Το εκανα μια φορα, ξερω πως ειναι. Ναι, ειναι απιστευτο. Αλλα δεν ειναι αυτο το ζητημα, το ζητημα ειναι τι ειναι πιο λογικο στη καθε περιπτωση. Με συναρπαζει ομως αυτη η ενθερμη αντιπαραθεση των στρατοπεδων, ειδικα οι μαχητικες γκουρου των δυο αποψεων (βρισκω τις γκουρουδες του φυσιολογικου ενιοτε πιο παλαβωμενες!)

Επισης με ξενιζει απιστευτα αυτη η φριχτη εκφραση που λενε για τη καισαρικη:
'στο παιρνουνε', 'θα στο παρουνε'
Τη πρωτη φορα που με ρωτησε καποια γνωστη αν θα μου το παρουνε, δε το ειχα ξανακουσει, και δε καταλαβα, κοιταζα σα χανος. Ποιος να το παρει το μωρο μου, που να το πανε καλε? Μου ηρθε να βαλω τα κλαματα. Σα τα παραμυθια με τη κακια μαγισσα που ερχεται και παιρνει τη νυχτα το μωρο απο τη κουνια. Απαισια, σιχαμερη, κακιασμενη εκφραση. Λες και δεν ειναι γεννα η καισαρικη. Καμια πιο φιλικη εκφραση δεν υπαρχει?

Μωρο-θεατρο

Παρασταση, που δυστυχως εμεις δε θα δουμε καθοτι ειμεθα εκτος πατριων εδαφων, αλλα μπορει να ενδιαφερει αλλες μπλογκομαμαδες στην Αθηνα.

Απο μικρη μου αρεσε πολυ η Ξενια Καλογεροπουλου. Γλυκια, σοβαρη και αξιοπρεπης. Ειναι επισης ο ανθρωπος που εστησε ενα ολοκληρωμενο παιδικο θεατρο στην Ελλαδα - αυτη και η Καρμεν Ρουγγερη.

Ιδου μια παρασταση για μωρα, απο 2 ετων παρακαλω! Συνηθως οι περισσοτερες παραστασεις στις ελληνικες σκηνες ειναι για πιο μεγαλα παιδια. Ισως να ειναι και η πρωτη φορα που ανεβαινει κατι τετοιο. 'Ελα ελα' λεγεται και ειναι μια ιστορια για το φεγγαρι. Πηγαινετε να το δειτε

Τον Ιουνιο στο θεατρο ΠΟΡΤΑ, στα πλαισια του φεστιβαλ Αθηνων
http://www.greekfestival.gr/eventpg.aspx?eid=10103

Υποχρεωτικες διακοπες

Λοιπον πηγαμε για τη καθιερωμενη επισκεψη στο γιατρο προχτες, και οπως τα ειδε τα πραγματα ειπε κυρια μου, δε πας στο γραφειο αυριο, πας σπιτι σου γιατι αλλιως θα γεννησεις στο διαδρομο. Μμμ, δε λεει και πολυ. Οποτε τα μαζεψα αρον αρον, εκανα ο,τι επειγοντα meeting και τηλεφωνα ειχα, τους χαιρετησα ολους, μου ειπανε καλη τυχη συνοδευομενη απο την προσωπικη τους ιστορια για τη γεννηση του 1ου-2ου-3ου παιδιου τους , και αυτο ηταν. Ειμαι σε αδεια (εχω κατι ψιλα να κανω απο το λαπτοπ στο σπιτι, αλλα δε το μετραω).

Δε το περιμενα, ειχα σχεδιασει να δουλεψω μεχρι τη βδομαδα 37. Στη πρωτη εγκυμοσυνη δουλεψα μεχρι τη 38, τρεις μερες πριν γεννησω. Βεβαια ολοι αυτο κανουνε εδω που ζω, κανεις δε παιρνει αδεια 1-2 μηνες πριν. Και αφου αισθανομουν μια χαρα, δεν ειχα καμια ορεξη να κατσω σπιτι. Και τωρα το ιδιο, μια χαρα αισθανομαι. Κουραζομαι λιγο πιο ευκολα, αλλα μη τρελαθουμε κιολα. Ειμαι λιγο χοντροπετση με αυτα (η μπορει να ειμαι περιεργη). Δε μ'αρεσει να ειμαι σπιτι, θελω καθε πρωι να ντυνομαι να βαφομαι και να βγαινω, δε μπορω μεσα πανω απο λιγες ωρες, τρωγομαι με τα ρουχα μου.

Υποχρεωτικες διακοπες σου λεει. Ε, μη παραπονιεσαι κιολας. Θα χαζεψω στο ιντερνετ οοοοοοτι μεχρι τωρα δεν ειχα χρονο να κοιταξω, θα φτιαξω αλμπουμ με φωτογραφιες, που θελω εδω και μηνες να το κανω και δεν εχω χρονο, θα παω εξω για φαι με τις φιλες μου τα μεσημερια (καπου στη γειτονια, γιατι δε κανει να περπαταω και πολυ). Μαγαζια οχι πολυ (κλαψ κλαψ κλαψ). Τηλεοραση δε θα δω, βαριεμαι τις βλακειες. Ουτε θα διαβασω τιποτε αλλο για εγκυμοσυνες, τοκετους, επισκληριδιους, καισαρικες, εξετασεις, θηλασμους κλπ. Φτανει.

Και ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΩ ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ. Το υποσχομαι στον εαυτο μου και θα το γραψω και θα το κολλησω στο τοιχο να το βλεπω και να το θυμαμαι, γιατι με ξερω.
Τουτος εδω ειναι ο χρονος μου, ο ενας και μοναδικος, τελειος, προσωπικος χρονος για να ξεκουραστω πριν ερθει ο μικρακης 2 ( θα βρω καλυτερο ονομα απο αυτο για το μπλογκ εν καιρω), πριν εχουμε δυο παιδια στο σπιτι. Επι τη ευκαιρια, δε μπορω να συνειδητοποιησω οτι θα εχουμε δυο παιδια, αλλα αυτο ειναι θεμα αλλου ποστ.
Θα ειναι 5, 10, 20 μερες? Οσο ειναι.