Ο Βουδας και η καισαρικη

Οσους ανθρωπους ρωτησεις, τοσες γνωμες θα ακουσεις. Να κανεις καισαρικη οπωσδηποτε. Σιγα, και γιατι να κανεις καισαρικη? Μετραω σκορ απαντησεων.

Το προκειμενο θεμα ειναι οτι το μικρακι στη κοιλια, εν αντιθεσει με το 95% των περιπτωσεων που παιρνουν θεση γεννας μακροβουτι με το κεφαλι κατω, εχει κατσει με το κεφαλι πανω και το πωπο και τα ποδια προς τα κατω, σα το Βουδα. Επισης εχει και τον ομφαλιο λωρο τυλιγμενο γυρω απο το λαιμο του. Περιμεναμε μηπως αλλαξει θεση, αλλα δεν αλλαξε, και πλεον τωρα σε αυτη τη φαση ειναι απιθανο να τουμπαρει γιατι εχουμε κλεισει την εβδομαδα 37 και στενευουν τα περασματα, που λεει και ο Μητροπανος.

Οπερ και σημαινει δυσκολη γεννα. Οχι αδυνατη, δυσκολη. Εξ ου και η ιδεολογικη διαμαχη μεταξυ των δυο στρατοπεδων. Μαλιστα οι αποψεις εχουν και πολιτιστικη χροια, παρατηρειται δηλαδη ολοι οι Ελληνες συνομιλητες να ειναι υπερ της καισαρικης για μια τετοια γεννα, ενω καποιοι μη Ελληνες συνομιλητες να ειναι πιο ανοιχτοι στην ιδεα του φυσιολογικου καταρχην, και βλεπουμε.

Εχει να κανει και με τη ιατρικη πρακτικη σε καθε χωρα, διοτι με εξαιρεση την Αγγλια, σε πολλες Ευρωπαικες χωρες οταν λενε γεννα εννοουν φυσιολογικο τοκετο. Η καισαρικη δεν υπαρχει καν στη κουβεντα, ουτε στα σεμιναρια προετοιμασιας, ουτε στα φυλλαδια, ουτε στη συζητηση με το γιατρο, ουτε στη γιογκα για εγκυους (ειδικα εκει με τιποτα, οι γιογκινες στη ταξη που παω ειναι υπερ του να το γεννησεις μονη σου στο σαλονι, just like grandma). H καισαρικη εμφανιζεται στη κουβεντα σα λυση αναγκης. Αντιθετα, απο ο,τι ακουω απο φιλες, στην Ελλαδα η καισαρικη ειναι μαλλον ρουτινα τα τελευταια χρονια, και οχι λυση αναγκης, ενω οι φυσιολογικοι τοκετοι μετριουνται στα δαχτυλα (γιατι?? δεν εχω ακουσει καμια λογικη εξηγηση μεχρι τωρα) .

Το ζητημα ακομα δε το εχουμε κλεισει. Δεν εχω καποιο προσωπικο κολλημα να γεννησω καλα και σωνει φυσιολογικα. Το εκανα μια φορα, ξερω πως ειναι. Ναι, ειναι απιστευτο. Αλλα δεν ειναι αυτο το ζητημα, το ζητημα ειναι τι ειναι πιο λογικο στη καθε περιπτωση. Με συναρπαζει ομως αυτη η ενθερμη αντιπαραθεση των στρατοπεδων, ειδικα οι μαχητικες γκουρου των δυο αποψεων (βρισκω τις γκουρουδες του φυσιολογικου ενιοτε πιο παλαβωμενες!)

Επισης με ξενιζει απιστευτα αυτη η φριχτη εκφραση που λενε για τη καισαρικη:
'στο παιρνουνε', 'θα στο παρουνε'
Τη πρωτη φορα που με ρωτησε καποια γνωστη αν θα μου το παρουνε, δε το ειχα ξανακουσει, και δε καταλαβα, κοιταζα σα χανος. Ποιος να το παρει το μωρο μου, που να το πανε καλε? Μου ηρθε να βαλω τα κλαματα. Σα τα παραμυθια με τη κακια μαγισσα που ερχεται και παιρνει τη νυχτα το μωρο απο τη κουνια. Απαισια, σιχαμερη, κακιασμενη εκφραση. Λες και δεν ειναι γεννα η καισαρικη. Καμια πιο φιλικη εκφραση δεν υπαρχει?