Tuesday, November 13, 2012

Τη βλεπω να ερχεται

Τη βλεπω να ερχεται και η καρδια μου γεμιζει χαρα. Τα μαλλια της ειναι τοσο ομορφα, μαυρα και μακρια. Τα ματια της γλυκα, το χαμογελο της τεραστιο. Με φωναζει με το ονομα μου. Τι ωραια. Η φωνη της ειναι σκετη μελωδια, μου χαιδευει τα αυτια. Σκυβει, απλωνει τα χερια της. Ναι ναι, αγκαλια, αγκαλια αγκαλια. Αυτο θελω μονο, να ειμαι αγκαλια καθισμενος ετσι σα το καγκουρο και να ακουμπαω επανω σου να νιωθω την αναπνοη σου, και μετα ολα ειναι ωραια. Καθε φορα που κλαιω με παιρνει αγκαλια και με φιλαει. Και τοτε περνανε ολα. Ειναι μια οπτασια, ειναι η Μαμαμου, μαμαμμαμαμαμα.

Οταν μου διαβαζει ιστοριες εχει πολλη πλακα, κανει φωνες και γκριματσες, τα βλεπω ολα μπροστα μου να βγαινουν απο το βιβλιο και να χοροπηδανε στα αληθεια.

Θελω να ειμαστε ολη μερα μαζι και να μου κραταει το χερι το βραδυ οταν κοιμαμαι. Θελω να τρωμε παρεα το ιδιο φαι. Να παιζουμε μαζι playmobil. Να με παει αυτη στη παιδικη χαρα το απογεμα.
Αλλα υπαρχουν ενα σωρο εμποδια. Καταρχην ειναι οι αλλοι που της μιλανε, τη ζητανε και την χρειαζονται - αμαν πια, τη μια ο αδερφος μου την αλλη ο Μπαμπαςμας, ολο κατι την θελουν και δεν την αφηνουν να την εχω μονο εγω. Θελουν λεει και αυτοι αγκαλιες και μετα εγω πρεπει να περιμενω και δε μου αρεσει καθολου, μα καθολου. Αφου ειναι δικη μου καταδικη μου. Και οταν κλαιει ο αδερφος μου, του κανει και αυτου αγκαλιτσα και τον κραταει σφιχτα και τον φιλαει, γιατι βεβαια αφου ο κακομοιρης κλαιει θελει τη Μαμαμας, αλλα ομως αυτο σημαινει οτι εγω πρεπει να περιμενω. Οχου.

Μετα το αλλο προβλημα ειναι οτι εχει δουλειες και δε μπορει να καθεται μονο με μενα αγκαλια, τη μια πρεπει να μαγειρεψει, την αλλη πρεπει να βαλει πλυντηριο, την αλλη πρεπει να μαζεψει, ολο σηκωνεται και κανει κατι και πρεπει να περιμενω παλι για αγκαλια. Ουτε αυτο μου αρεσει. Οχου.

Μετα εχει και τη δουλιτσα της. Παει καθε μερα στο γραφειο και γυριζει το απογευμα. Τελοσπαντων, εγω ολη αυτη την ωρα ειμαι με τα φιλαρακια μου στο σταθμο οποτε δε το πολυσκεφτομαι. Οταν ερχεται να με παρει το απογευμα μαζι με τον αδερφο μου ειναι φανταστικα γιατι τη ξαναβλεπω.

Τις προαλλες ακουσα τον αδερφο μου να λεει οτι θελει να τη παντρευτει και δε μου αρεσε καθολου μα καθολου αυτο, γιατι και εγω θελω να τη παντρευτω και θα εχουμε προβλημα. Δεν ειπα τιποτα. Αλλα μετα αυτη ειπε οτι δε γινεται κατι τετοιο γιατι ειναι παντρεμενη με το Μπαμπαμας, και οτι εμεις τα παιδια οταν μεγαλωσουμε θα βρουμε μια να παντρευτουμε που θα ειναι ομορφη και θα εχει πλακα (εχω καποια κατα νου, αυτη με τα γυαλακια στο σταθμο, και ο αδερφος μου ξερω οτι εχει μια που παιζουνε μαζι στο σχολειο, αυτη με τα κατσαρα μαλλια).ΟΚ ενταξει. Αλλα θα μας παιρνει αγκαλια και τοτε?

1 comment:

Ελπίδα - two boys and hope said...

ω ναιιιιι θα σας παίρνει..αλλά δεν ξέρω εσύ αν θα κάθεσαι χεχε!!