Μια φορα στις 5 μερες λεω, σημερα θα γραψω στο μπλογκ μου
Η μυστηρια σιγη τουτου εδω του μπλογκ εξηγειται απο το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ στο οποιο βρισκομαστε απο τοτε που γιναμε τεσσερις. Θα το μανατζαρω καλυτερα, θα εφευρω μια γωνιτσα χρονου.
Εχω απειρα θεματα στο μυαλο μου που περιμενω να τα γραψω, ποστακια ετοιμα με τιτλο και μπλα μπλα, αλλα συνηθως καποιος εχει κανει κακα, η καποιος κλαιει, η καποιος πειναει, η εγω πρεπει να παω να κανω και ενα ντους, η δεν εχει τιποτα το ψυγειο, η ξυπναω την επομενη και θυμαμαι οτι εχτες ηθελα να γραψω κατι στο μπλογκ.
μολις με πηρε υπνος παλι
