Monday, March 16, 2015

Οχι αλλο δραμα

Σωνει πια, ελεος.

Φτανει το δραμα 24/7. Παλια οι ειδησεις βρισκονταν στην τηλεοραση, στις εφημεριδες και στο ραδιοφωνο τις συγκεκριμενες ωρες, που σημαινει οτι ηξερες τι θα συμβει μολις πατησεις το κουμπι, μαθαινες τα καλα και ασχημα, τα τραγικα, τα αηδιαστικα, τα τρομακτικα, και μετα εκλεινε το μαραφετι, και ειχες το χρονο σου σαν ανθρωπος να κατανοησεις και να συζητησεις. Και να ηρεμησεις για να το διαχειριστεις. Αυτη τη στιγμη, το δραμα ειναι παντου. Με το που ανοιγεις τα ματια σου μαθαινεις για 17 διαφορετικα δραματα σε συνεχη ροη στο ραδιοφωνο, στη τηλεοραση, στον υπολογιστη σου (το επομενο βημα ειναι τσιπακι μεσα στο κεφαλι σου, να σου ενεργοποιει τις ειδησεις με το που ανοιγεις τα ματια σου - βλεπω πολλες ταινιες). Με ροη ενημερωσης λεπτο προς λεπτο, για να μη χαθει η ανατριχιαστικη λεπτομερεια, δωσε αιμα στο λαο που ψοφαει να ακουει κι αλλο κι αλλο κι αλλο. Κι αμα βγεις απο τη σπιτι σε ακολουθει στο τηλεφωνο, στο ραδιο του αυτοκινητου, και ολοι μαζι στελνουν ο ενας στον αλλο και μοιραζονται τα δραματα στο ιντερνετ, μην τυχον και χασουμε το τελευταιο σχολιο που εγραψε καποιος. Και συνεχιζει το δραμα, την ωρα που τρως ενα σαντουιτς, την ωρα που εισαι στο μετρο και βαριεσαι, την ωρα που θες να χαλαρωσεις. Θα ειναι εκει, συντροφια σου, δηλητηριο. Και προφανως ειναι γνησιο το ενδιαφερον, δε νομιζω οτι προσποιειται ο κοσμος οταν δειχνει οτι στενοχωριεται, αληθεια στενοχωριεται και αγχωνεται.

Δε βλεπω πως γινεται με τετοιο overdose δραματος να εχουν οι ανθρωποι φυσιολογικη συμπεριφορα και να μη γινουμε ολοι ψυχακηδες. Οταν με το καλημερα το καθε δραμα ειναι ακομα χειροτερο απο το προηγουμενο, και οταν ολη μερα διαβαζεις για δραματα, συμβαινουν δυο πραγματα.
Το ενα ειναι να αναπτυξεις αγχη και νευρωσεις για ολα, να βλεπεις παντου κινδυνους, να εισαι καχυποπτος, επιφυλακτικος, και τα παιδια σου να τα παραμονευεις για να τσιμπησεις τον κινδυνο που δε μπορει, υπαρχει παντου. Ο κινδυνος εχει ονοματα, ολα ειναι παθησεις, φαινομενα, ολα εχουν αναγκη απο ειδικους και φαρμακα, και πολιτικες αντιμετωπισης.Το βλεπουμε καθε μερα. Και ο λαος φωναζει στο ιντερνετ για την αδικια, για το αιμα, γιατι καπου πρεπει να τα πει. Και οσο πιο χαμος γινεται τοσο πιο μεγαλος ο πανικος, ειναι σα ναρκωτικο. Χωρις να σημαινει οτι θα γινει και κατι εν τελει.
Το αλλο ειναι να παθεις αναισθησια, οπως ενας γιατρος που αμα ανοιξει μερικα πτωματα μετα δεν ιδρωνει το αυτι του. Αλλο ενα δραμα, μαλιστα. Τι αλλα? Και παμε παρακατω. Και αυτο το βλεπουμε καθε μερα. Οσο πιο πολυ το αιμα και τα δακρυα στις ειδησεις, οσο πιο πολυ σοκ και δεος, τοσο πιο χοντρη φτιαχνεται η πετσα. Αποδειξη η Συρια. Απο το δευτερο παγκοσμιο πολεμο δεν εχει ξαναγινει αυτο που γινεται εκει περα. Το συνηθισαν ολοι, εγινε απομακρο. Ειδησεις ειναι πλεον το επομενο δραμα νεας εσοδειας. Αν αυτο βοηθαει να αντιμετωπιστουν προβληματα, αμφιβαλλω.

Γιατι εν τελει, μπορει να χτυπιομαστε ολο ευσυνειδησια και αγχος και να χανουμε τον υπνο μας (για μια μερα, μεχρι το επομενο νεο δραμα), αλλα ο μαλακας, ο εγκληματιας, ο ρατσιστης, ο καφρος, ο λαμογιας, παντα θα υπαρχει, και θα υπαρχει και ενας αλλος που θα τον καλυπτει. Οχι δε προτεινω αγνοια, ουτε κλεινω τα ματια. Πρεπει και οφειλουμε ολοι να ξερουμε. Αλλα δεν εχει νοημα να κανουμε το δικαστη στο ιντερνετ για να κοιμηθουμε ησυχα το βραδυ, ουτε να αρρωστησουμε απο το φοβο μην τυχον και παθουν τιποτε τα παιδια μας.
Αυτο που εχει νοημα ειναι να υπαρχουν οι σωστοι, αρτιοι θεσμοι που να αντιμετωπιζουν κοινωνικα προβληματα, αδιακριτα.
Και να εχουμε σωας τας φρενας. Κι αμα εχουμε παιδι, τουλαχιστον, να κανουμε το μινιμουμ να μιλαμε και να το ακουμε, και να βοηθησουμε να μην γινει αυτος ο μαλακας, ο καφρος, ο λαμογιας. Δε γεννιεται κανεις ετσι, γινεται.






No comments: